بررسی اثرات سطوح هورمونی برخصوصیات کالوس زایی و اندام زایی درجنینهای نابالغ آفتابگردان Helianthus annuus L

آفتابگردان ازتیره کمپوزیته بانام علمی Helianthus annuus L اهمیت زیادی دربین گیاهان صنعتی به خاطربالا بودن درصد روغن دارد تکنولوژی فراوری روغن این گیاه درسوختهای زیستی اخیرا باعث شده تا اقدامات لازم جهت افزایش روغن این گیاه صورت گیرد بنابراین دربرنامه های اصلاحی ازجمله کاهش تلفات بیماریها و افزایش درصد روغن دراین گیاه بادستکاری ژنهای دخیل موردتوجه بیشتری قرارمیگیرد کشت in vitro ازدورقم دورسفید و قلمی اجیلی برای بررسی توانایی کالوس زایی درمحیط MS حاوی ترکیبی ازسطوح مختلف BAP: 0.0, 1.5, 3.0 mg.l-1 و 2,4-D: 0.0, 1.0 mg.l-1 وسطوح ساکارز 3 , 9 , 12 %) درشرایطی با فتوپریود 16ساعت روشنایی و 8ساعت تاریکی انجام شد جنینهای نابالغ کشت شده طی 4هفته تبدیل به کالوس گردیند دربین این دورقم درصدهای متفاوتی ازکالوس زایی ازریزنمونه ها نمایان شد به منظور باززایی اندام هوایی تعدادی ازکالوس ها به محیط کشت MS به منظور باززایی ریشه اندام های هوایی به محیط MS حاوی دوترکیب هورمونی NAA:0.5, 1.0mg.l-1 و BAP:0.0, 1.0mg.l-1 انتقال یافتند نتایج اماری حاصل ازاین تحقیق اختلاف معنی داری دربین سطوح مختلف تیماری درسه خصوصیت مورد مطالعه نشان دادند

Keywords:

کشت بافت , آفتابگردان , کالوس زایی , باززایی , سطوح هورمونی