بررسی مقاومت فشاری برخی مالچ ها با استفاده از دستگاه اینسترون جهت جلوگیری از فرسایش بادی وکنترل ریزگرد و مقایسه نتایج حاصل از آن با تحقیقات پیشین (مطالعه موردی: مالچهای مخلوط ماسه، پودر سنگ، لجن کنورتور و خاک منطقه با دانه بندی و درصد رس بالا)

استفاده از مالچ یکی از رایج ترین روشهای تثبیت خاک جهت جلوگیری از فرسایش بادی و کنترل ریزگرد است. از این رو در این تحقیق بوسیله دستگاه اینسترون، مقاومت فشاری تعدادی از مالچهای غیر زنده که حاصل تحقیقات حکیمی و افضلی بوده سنجیده شده و با توجه به تفاوت روش کار در این تحقیق و تحقیق حکیمی و افضلی ، نتایج حاصل از آن با یکدیگر مقایسه گردید. تیمارها شامل 5 نوع مالچ (ترکیبات متفاوت از مالچهای مخلوط ماسه، پودر سنگ، لجن کنورتور و خاک منطقه با دانه بندی و درصد رس بالا) و سه تکرار بودند. نتایج حاصل از آزمون مقاومت فشاری نشان داد بین میانگین بیشینه مقاومت فشاری تیمارهای تهیه شده در این تحقیق از لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود ندارد. مقایسه نتایج نشان داد که بین بیشترین مقاومت فشاری در این تحقیق و تحقیق حکیمی و افضلی نیز از لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود ندارد ولی بین کمترین میانگین بیشینه مقاومت فشاری از لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود دارد. مقایسه تیمارهای حاوی رس و ماسه نشان داد که در هر دو تحقیق با کاهش رس و افزایش ماسه از مقاومت فشاری کاسته شده است. همچنین مقایسه تیمارهای حاوی رس و پودر سنگ نشان داد که در تحقیق حکیمی و افضلی با کاهش میزان رس و افزایش پودر سنگ، از مقاومت فشاری تیمارها کاسته شده ولی در این تحقیق با کاهش میزان رس و افزایش پودر سنگ، مقاومت فشاری تیمارها ابتدا با کاهش و سپس با افزایش رو به رو شدند.

Keywords:

بیشینه مقاومت فشاری , تثبیت خاک , دانسیته خشک ماکزیمم , رطوبت بهینه , مالچ غیر زنده