بررسی اثر تغییر کاربری بر مقدار کربن آلی خاک و نقش آن در تشدید افزایش دی اکسید کربن اتمسفر- مطالعه موردی: حوزه آبخیز دریاچه زریبار مریوان- کردستان

تغییرات اقلیمی ناشی از انتشار گازهای گلخانهای بر اثر فعالیت انسانی از جمله تغییر کاربری زمین، زهکشی مانداب ها، جنگل زدایی، آتش زدن بقایا و احتراق سوخت های فسیلی میباشد.امروزه مشکلات زیست محیطی، تخریب سرزمین و بیابان زایی، برای ساکنان زمین از جمله بشر جدی به شمار میرود و تغییر اقلیمی را، که از چالشهای مهم توسعهی پایدار است، به دنبال دارد. راهکار جدید برای مدیریت میزان کربن، افزایش میزان انباشتگی کربن آلی به روش نگهداشت است که از راه افزایش میزان نگه - دارندههای کربن آلی (گیاهان) و قابلیت خاک در نگهداشت کربن انجام میگیرد. مدیریت کاربری اراضی سبب تغییر در کربن آلی خاک گردیده و نگهداشت کربن آلی در خاک را تحت تأثیر قرار میدهد. مطالعه مقدار کربن آلی در کاربری های مختلف و درک فرایندهای موثر در تحولات آن میتواند به یافتن راه مناسبی جهت بهره برداری بهینه از منابع طبیعی همراه با افزایش نگهداشت کربن آلی در خاک و کاهش تصاعد دی اکسید کربن به اتمسفر کمک نماید. در این تحقیق به منظور ارزیابی تاثیر تغییر کاربری اراضی بر میزان کربن آلی خاک ازپنج کاربری به روش تصادفی نمونه هایی از عمق صفر تا 30 ، 30 تا 60 و 69 تا 90 سانتیمتر برداشت و تجزیه های لازم انجام گرفت.

Keywords:

کربن آلی , تغییر کاربری , باتلاق , جنگل