بررسی ضرورت های بکارگیری انرژی های نو در مناطق روستایی

گستردگی نیاز انسان به منابع انرژی همواره از مسائل اساسی و مهم در زندگی بشر بوده و تلاش برای دستیابی به یک منبع تمام نشدنی انرژی از آرزوهای دیرینه انسان بوده است. با پیشرفت تدریجی تمدن بشری، منابعی نظیر چوب و پس از آن ذغال سنگ ، نفت و گاز وارد بازار انرژی گردیدند. اما بدلیل افزایش روز افزون نیاز به انرژی و محدودیت منابع فسیلی مثل نفت و گاز از یکسو و افزایش آلودگی محیط زیست ناشی از سوزاندن این منابع از سوی دیگر، استفاده از انرژی های تجدیدپذیر را روز به روز با اهمیت تر نموده است. بعبارت دیگر پیشرفت علم و فن آوری علاوه بر دست آوردهای فراوان برای آسایش و رفاه بشر، همواره مشکلات تازه ای را نیز برای بشر به همراه داشته است که آلودگی محیط زیست ناشی از سوخت های فسیلی از جمله آنهاست. بدین معنی که در نتیجه سوختن مواد فسیلی گازهای سمی وارد هوا می شود و محیط زیست را آلوده می کند و از طرفی دیگر تراکم این گازها در جو زمین مانع خروج گرما از اطراف زمین می شود و باعث افزایش دمای هوا و تغییرات آب و هوایی در زمین می گردد. محققین و متخصصین بر این باورند که با استفاده از انرژی های پاک نظیر انرژی خورشیدی، بادی، زمین گرمایی و غیره بجای انرژی های حاصل از سوخت های فسیلی از آلودگی های زیست محیطی و خطرات مترتب بر آن جلوگیری خواهد شد. در این تحقیق تلاش شده است تا اطلاعات مختصر ولی کافی از سهانرژی مهم نو نظیر انرژی خورشیدی، بادی و زمین گرمایی جهت بهره برداری بیشتر ارائه گردد. روش تحقیق از نوع تحلیلی توصیفی است که اشاره به اینکه انتقال انرژی به مناطق روستایی به دلیل پراکندگی همواره معضل بوده و اینکه این مناطق پتانسیل و فضای لازم جهت نصب و بهره گیری از این نوع انرژی ها را دارند.

Keywords:

انرژی خورشیدی , انرژی زمین گرمایی , انرژی بادی , انرژی بیوماس