بررسی تحلیلی شاخص های توسعه شهری در ارتباط با پایداری شهری نمونه موردی شهر سنندج

با اوج گرفتن نگرانی از عواقب فعالیت های انسانی و به دنبال گزارش براتلند در دهه 1891 پارادایم توسعه پایدار مطرح شد. توسعه پایدار شهری موضوعهای جلوگیری از آلودگی های محیط شهری و ناحیه ای، کاهش ظرفیت های تولید محیطمحلی- ناحیه ای و ملی، حمایت بازیافت، عدم حمایت از توسعه های زیان آور و از بین بردن شکاف میان فقیر و غنی را مطرح میکند. بر این اساس هر آنچه که که این اصول را به خطر اندازد پایداری شهری را با چالش روبرو میکند. در این میان معضلات و مشکلات ناشی از توسعه های منفعلانه درکشورهای جهان سوم نمود بیشتری دارد. بررسی روند توسعهفیزیکی شهر سنندج در چند دهه اخیر در کنار نرخ رشد جمعیت و شرایط زیستی جامعه شهری آن نشانه های بروز ناپایداری های اجتماعی، کالبدی و اقتصادی را آشکار ساخته است. هدف این مقاله بررسی شاخصهای مختلف برای ارزیابیپایداری شهرسنندج است. روش شناسی مقاله از نوع توسعه ای می باشد و متغیرهای مورد بررسی شامل پایداری فیزیکی)برخورداری های محیطی و مسکونی، کیفیت ابنیه و اسکلت، حمل و نقل شهری و... ، پایداری فرهنگی- اجتماعی سطح تحصیلات، گروه های عمده شغلی و مهاجرت پذیری(، پایداری اجتماعی- اقتصادی نرخ تورم عمومی در مقایسه بانرخ افزایش قیمت مسکن و اجاره بها، روند قیمت زمین و مسکن، خرید مسکن با توجه سهم آن در سبد هزینه ای خانوار است. نتایج مطالعه حاکی از حرکت به سمت ناپایداری در ابعاد مختلف می باشد

Keywords:

سنندج , توسعه پایدار , پایداری شهری , پایداری فیزیکی , اجتماعی , اقتصادی