ارزیابی تاثیر طول و زاویه نصب میخها در پایدارسازی دیواره گود به روش میخکوبی با استفاده از تحلیل عددی

در بسیاری از پروژههای شهری و ساختمانی به دلیل محدودیت ابعاد زمینهای شهری لازم است که زمین به صورتی خاکبرداری شود که جدارهای آن قائم یا نزدیک به قائم باشد. بر این اساس این گودبرداریها با مشکل پایداری دیوارهها مواجه هستند. یکی از تکنیکهای پایدارسازی دیوارههای قائم که در پروژههای شهری رواج پیدا کرده تکنیک میخکوبی است. در این تکنیک، جدارههای خاکی ناپایدار ناشی از خاکبرداری با استفاده از شبکهای از میلگردهای فولادی که تا عمق مشخصی در خاک فرورفته و در پوششی از دوغاب سیمان قرار دارد پایدار میشود. روش میخکوبی به عنوان روشی انعطاف پذیر، سریع و اقتصادی نسبت به سایر روشهای پایدارسازی جدارههای قائم و شیبدار در سال های اخیر افزایش چشمگیری داشته است. خرابی گودبرداریهای پایدار شده به روش میخکوبی در برخی از پروژهها نشان میدهد که نیاز به مطالعه بیشتر در زمینه طراحی و اجرای این سیستم نگهداری میباشد. در این تحقیق با استفاده از نرمافزار FLAC2D یک سری مدل عددی از دیواره گود ساخته شده است. با تغییر طول و زاویه نصب میخها نسبت به افق، تاثیر این دو پارامتر بر پایداری دیواره گود و میزان جابجایی دیواره مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان میدهد که در اعماق مختلف با افزایش طول میخها ضریب اطمینان دیوارههای میخکوبی شده افزایش مییابد که این افزایش ضریب اطمینان در اعماق کمتر بیشتر دیده میشود. همچنین مشاهده شد که جابجایی افقی دیواره با افزایش عمق گود، افزایش و با افزایش طول میخها کاهش می یابد و زاویه بهینه نصب میخها نیز با توجه به بررسیهای انجام گرفته به عمق گود وابسته است.

Keywords:

پایدارسازی دیواره گود , میخکوبی , تحلیل عددی