نقش حجاب و عفاف از دیدگاه قرآن و جهان اسلام

حجاب به معنای پوشانیدن بدن زن در برابر نامحرم از احکام ضروری دین اسلام است. در ادیان الهی دیگر از جمله آیین زرتشت، یهود و مسیحیت نیز این حکم با تفاوت هایی وجود دارد. در سرزمینی که اسلام در آن ظهور کرد زنان با صورتی گشاده و گریبانی چاک در معابر آمد و شد می کردند. برخی نویسندگان چنین اظهار نظر کرده اند که پوشش اسلامی نتیجه تعامل فرهنگی بین اعراب، ایرانیان و رومیان است و در نتیجه اسلام نسبت به چگونگی حضور زن در برابر نامحرم قانونی خاص ندارند و آنچه امروز به صورت دستور شرعی درآمده مستندی شرعی ندارد. فلسفه پوشش در اسلام شامل مواردی می شود که هرکدام به جنبه های روانی، خانوادگی، اجتماعی، بالابردن احترام زن و جلوگیری از ابتذال او بر می گردد. در واقع پوشش زن در اسلام در این است که زن در معاشرت خود با مردان بدن خود را بپوشاند و به جلوه گری و خودنمایی نپردازد. با اندکی تدبر در آیات قرآن و روایات فلسفه حجاب را به گونه ای صریح می بینیم و می یابیم که احترام و حرمت زن فلسفه حقیقی و یا یکی از فلسفه های حجاب است. به راستی اگر معرفت انسان به شریعت و تعالیم دینی بالا رفته و قرآن را که آیین نامه سلامت و کمال بشر است را درک کند به عظمت حجاب پی برده و می فهمد بدحجابی و بی حجابی ثمره عدم معرفت و شناخت حقیقی جایگاه زن در هستی است.

Keywords:

عفاف , حجاب , قرآن , اسلام