ضرورت ارتقای مدیریت زیست محیطی پسماند های روغنی حاصل از مکانیزاسیون کشاورزی

مکانیزاسیون کشاورزی یکی از مصرف کنندگان عمده روغن موتور در کشور است. سالانه بیش از 39 درصد از روغن موتورمورد استفاده کشور در بخش کشاورزی مصرف می شود. تامین روغن موتور مورد نیاز مستلزم استخراج بیشتر منابع نفت خامجهت تصفیه و تبدیل به روغن موتور پایه است، به طوری که از هر بشکه نفت خام معادل 2/5 لیتر روغن موتور پایه استحصالمی شود. نظر به اینکه مدیریت پسماند یکی از ضروری ترین محور های توسعه پایدار محسوب می شود توجه به جمع آوریپس ماند های روغنی ناشی از فعالیت تراکتورهای کشاورزی نقش به سزایی در حفظ منابع فسیلی، جلوگیری از آلودگی هایزیست محیطی و حفظ سلامت انسان و حیات وحش را به همراه دارد. روغن موتور کارکرده حاوی 75 تا 70 درصد روغن پایهاست که با انرژی قریب یک سوم انرژی مورد نیاز برای تبدیل نفت خام به روغن موتور قابلیت تبدیل به روغن موتور پایه را دارامی باشد. علی رغم این که روغن موتور کارکرده یک منبع ارزشمند برای روانکاری و تولید انرژی گرمایی به شمار می آید، درصورت عدم مدیریت، قابلیت وارد کردن صدمات جبران ناپذیر به سلامت انسان و محیط زیست را دارد. در این مقاله ضمنبررسی ابعاد محیط زیستی ی سوء مدیریت پسماندهای روغنی ذکر شده در منابع و ارایه برخی یافته های مطالعات در حالانجام در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، تلاش گردیده است ضرورت ارتقای مدیریت زیست محیطی پسماند های روغنی حاصل از مکانیزاسیون کشاورزی تبیین گردد. بر پایه مطالعه صورت گرفته مشخص گردید در شمال غربخوزستان حدود 10 درصد پسماندهای روغنی در چرخه بازیافت قرار می گیرد و 90 درصد باقیمانده در قالب رفتارهای بعضانامتعارف از سوی کشاورزان و کاربران ماشین های کشاورزی وارد محیط زیست می گردد.

Keywords:

روغن موتور کارکرده , محیط زیست , مکانیزاسیون کشاورزی , آلودگی زیست محیطی