بررسی میزان ایمنی نحوه شهرسازی کنونی در هنگام بحران در بافت های شهری بوم گرا نمونه موردی: خیابان هنرستان (دیباج) همدان

شهرها به طور مداوم در حال توسعه و تکوین هستند و ایجاد ساختارهای جدید در شهرها در هر مرحله دستخوش تغییراتی میگردد که گاه به صورت برنامه ریزی شده انجام می پذیرد و گاه با همان الگوهای گذشته و با اعمال کمترین تغییرات ضروری ولازم صورت می گیرد. یکی از مهمترین مسائلی که امروزه ضرورت اجرای آن در مباحث شهرسازی بیش از پیش در جوامعمختلف نمایان می شود توجه به مسأله ایمنی در نحوه شهرسازی است.سؤالی که در این پژوهش مطرح می گردد آن است که: در بافت شهری و نحوه شهرسازی کنونی و به عبارتی با ادامه روند فعلیشهرسازی، آیا امکان اعمال اقداماتی برای ایمن سازی فضاها به صورت همراستا با روند مذکور وجود دارد؟درجهت بررسی امکان پاسخگویی به سؤال مطرح شده روالی را در این تحقیق دنبال کرده ایم که بدین صورت است: ابتداگزیده ای از استانداردهای مربوط به ایمن سازی فضاهای شهری که در مباحث مقررات ملی ساختمان و برخی مقالاتی که قبلاًتوسط دیگران در این زمینه انجام گرفته آورده شده است. سپس مواردی را در خصوص وضعیت موجود شهرسازی در منطقهخیابان هنرستان همدان ذکر نموده ایم. با توجه به استانداردهای موجود و وضعیت کنونی منطقه مورد نظر، مقایسه ای اجمالیصورت گرفته تا منجر به رسیدن به موارد مشکل دار و معضلات و البته شاید موارد بدون مشکل و نسبتاً مناسب گردد. پس ازطی مراحل مذکور با توجه به مشکلات و امکانات منطقه مورد نظر، راهکارهایی ارائه گردیده است که حاصل بررسی هایصورت گرفته در این تحقیق بوده و شاید بتواند برای سایر مناطق مشابه قابل تعمیم باشد.

Keywords:

زمینه گرایی , ایمنی شهری , بافت شهری , بحران