نام های جغرافیایی آذربایجان در منابع کهن تاریخی

نامهای جغرافیایی معرف فرهنگ و علایق جوامع انسانی و بازتابی از انها در محیط های جغرافیای هستند، درحقیقت جوامع انسانی در انتخاب نام برای پدیده های انسان ساخت و طبیعت ساخت از گنجیه های فرهنگی، تاریخی و باورهای خود وام می گیرند. به ندرت مشاهده میشود که نام مکانی در پشت سر خود فاقد فلسفه وجودی باشد. نامهای جغرافیایی درمعرفی فرهنگ، رویدادهاو باورهای مردم ساکن در واحدهای مختلف موثر هستند که می توان از آنها به عنوان یکی ازکلیدهای کشف واقعیت های تاریخی مختلف سود جست. منطقه آذربایجان هم به عنوان یک منطقه جغرافیایی از این امر مستثنا نمی باشد. این منطقه از نظر مباحث تاریحی برای روشن کردن واقعیتهای فرهنگی و جغرافیایی خود درگیر برخی نظریات متعارض است، نامهای جغرافیایی برای رفع برخی ابهامات و کشف واقعیات تاریخی منطقه می تواند کارایی بسزایی داشته باشد. تحقیق حاضر در پی پاسخگویی به این پرسش است که نامهای جغرافیایی منطقه آذرباجان در متون تاریخی دوره صفویه دارای چه ویژگی است و دچا رچه تحولاتی گشته است؟ روش تحقیق در این پژوهش از نوع کتابخانه ای و اسنادی می باشد. نتایج حاصل از بررسی بررخی متون دست اول ونسخ خطی بیانگر آن است که نامهای جغرافیایی منطقه اذربایجان (به ویژه نیمه شرقی آن) از نظر زبانی عمدتا واژه هایی غیر ترکی بوده است که روند تغییر برخی از آنها به اسامی ترکی حاکی از تبعیت این روند از تحولات اجتماعی و سیاسی در دوره مورد نظر می باشد.

نام های جغرافیایی آذربایجان در منابع کهن تاریخی Keywords:

نامهای جغرافیایی , آذربایجان , دوره صفوی