جایگاه خاطرات جمعی و مفهوم حس تعلق درمعماری سنتی و چگونگی احیای آن در معماری امروز

از آنجا که انسان همواره در طول زندگی خود در حال ثبت خاطرات مختلف بوده و علیرغم تصاویروخاطرات بیش از حدخویش فقط مقدارمشخصی را در ذهن خود ثبت می کند، لذا این مهم تداعی گر رفتاری درونی است که انسان با توجه به خاطرات ثبت شده نسبت به سوژه مورد نظراحساس تعلق می کند ، حال اگر خاطرات ثبت شده دارای کیفیت های زیادی باشد ، احساس تعلق به سوژه مورد نظر بیشتر شده و بالعکس. در این بحث با بررسی پارامترهای موثر در کیفیت مفاهیم به کار برده در طراحی بناهای سنتی برآنیم که ارتباط هر چه بیشتر بین انسان و حس تعلق به این بناها را نسبت به رابطه مشابه با معماری امروز بیان کرده تا بتوانیم حس تعلق را در کاربر عصر امروز تا حد امکان بالا ببریم ، روش تحقیق به کاررفته تحلیلی و توصیفی می باشد . نتایج حاصل از تحقیق ارائه مدلی در مورد میزان حس تعلق کاربر به فضای طراحی شده، مدت زمان استفاده رضایت بخش از فضا و میزان خاطرات ثبت شده ایشان می باشد و در نهایت امید است این تحقیق زمینه ای باشد در جهت بازگویی متغیرهای مختلف اجتماعی – فرهنگی موثر در مرتفع کردن هر چه بهتر مضامین ارتقا حس تعلق در شهروند نسبت به شهر محله و در نهایت خانه خود

Keywords:

حس تعلق , خاطرات جمعی , مفاهیم معماری سنتی , معماری امروز