مطالعه تغییرات مکانی شوری آبهای زیرزمینی با استفاده از زمین آمار ( مطالعه موردی : رفسنجان )

آب های زیرزمینی، به عنوان بخش مهمی از آب های تجدیدپذیر اکوسیستم به حساب می آیند . آب های زیرزمینی در قیاس با آب های سطحی دارای مزیت های مختلفی مانند کیفیت بالاتر، آلودگی کمتر هستند و در اغلب موارد آب های زیرزمینی در مناطق خشک و نیمه خشک که آب های سطحی به میزان خیلی کم دیده می شوند، قابل دسترس هستند . اما متأسفانه میزان بهره برداری بی رویه از منابع آب زیرزمینی از یک طرف و آلوده کردن سفره های زیرزمینی از مسائلی است که در دهه جاری با آن روبرو هستیم، که در نتیجه سلامتی انسان را به خطر انداخته است . برای حفظ کیفیت آب های زیرزمینی نیازمند به اطلاع از چگونگی تغییرات مکانی کیفیت آب های زیرزمینی داریم . بدین منظور در این تحقیق به منظور پیش بینی پراکنش مکانی شوری آبها ی زیرزمینی دشت رفسنجان اطلاعات مربوط به 66 چاه جمع آوری شد . سپس از روش های کریجینگ و IDW برای میان یابی با چهار توان استفاده شد . پس از بررسی نرمال بودن داده ها اقدام به ترسیم واریوگرام گردید، بمنظور انتخاب مدل مناسب از شاخص RSS استفاده گردید . سپس با استفاده از تکنیک ارزشیابی متقابل و استفاده از روش های ارزیابی خطا، نظیر RMSE مناسبترین روش میان یابی انتخاب شد . نتایج نشان داد که برای پهنه بندی شوری آب روش کریجینگ بر روش IDW ارجحیت دارد . در نهایت پس از انتخاب مدل مناسب جهت درون یابی، نقشه شوری دشت رفسنجان در محیط GIS تهیه گردید .

Keywords:

شوری آب زیرزمینی , پراکنش مکانی , زمینآمار , پهنه بندی , رفسنجان