الگوی گزیدار توسعه روستایی بر مبنای حکمرانی محلی و رویکرد ترکیبی

نقش و جایگاه روستاها در فرایندهای توسعه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در مقیاس محلی، منطقه ای، ملی و بین المللی و پیامدهای توسعه نیافتگی مناطق روستایی چون فقر گسترده، نابرابری فزاینده، رشد سریع جمعیت، بیکاری، مهاجر،، حاشیه نشینی شهری و غیره موجب توجه به توسعه روستایی و حتی تقدم آن بر توسعه شهری گردیده است. نظر به اهمیت توسعه روستایی ، مقاله حاضر با بهره گیری از روش مرور منابع و مطالعات کتابخانه ای سعی در ارائه الگویی گزیدار برای توسعه روستایی کشور با تأکید بر توسعه محلی، اکمرانی خوب و رویکرد ترکیبی (متشکل از رویکردهای بالا به پایین و پایین به بالا) دارد. بدین منظور ابتدا مفهوم اکمرانی خوب روستایی و رویکرد مورد نیاز به منظور توسعه روستایی توضیح داده شده و سپس به ارائه مدل، تبیین و راهکارهای پیاده سازی آن در مناطق روستایی پرداخته شده است. در مدل گزیداری ارائه شده بر نقش همزمان دولت، نهادهای محلی و همچنین بخش خصویی و بازار به عنوان سه رکن اصلی در توسعه روستایی تأکید گردیده و هم چنین بهره گیری توأم از منابع توسعه محلی و دولتی به منظور غلبه بر معایب روستایی جهت تحقق بهبود عملکرد اقتصادی محلی و بهبود دسترسی به بازارها مدنظر قرار گرفته است.

Keywords:

الگوی گزیدار , توسعه روستایی , اکمرانی خوب , رویکرد ترکیبی