بررسی میزان مطلوبیت آتلیه های معماری براساس ویژگی های شخصیتی دانشجویان مطالعه موردی: آتلیه های کارشناسی معماری دانشکده هنرهای زیبا

آتلیه های طراحی در معماری همانند سایر رشته های گروه هنر فضاهایی هستند که دانشجویان بیشترین ساعات دوره ی آموزشی خود را در آن سپری می کنند. با این وجود تحقیقات معدودی در زمینه ی تاثیرات این فضا بر دانشجویان از نظر روانشناختی و چگونگی ارتقا کیفیت این فضاانجام گرفته است. هدف این مقاله بررسی تاثیر عامل گروه گرایی بر فضای شخصی دانشجویان در آتلیه های کارشناسی معماری دانشگاه تهران می باشد. علاوه بر این میزان مطلوب بودن محیط آتلیه نیز از دید دانشجویان مورد ارزیابی قرار گرفته است. پژوهش به روش توصیفی- پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه انجام شده و نتایج پژوهش نشان دهنده ی آن است که دانشجویان گروه گرا هنگام رقابت یا انجام پروژه ابعاد فضای شخصی خود را بزرگتر در نظر می گیرند و به عبارتی فاصله ی بیشتری میان خود و دیگران قائل می شوند. اکثر دانشجویان نیز تا حدودی از وضعیت آتلیه ی دانشگاه رضایت دارند و این در حالی است که تعداد افراد ناراضی در دانشجویانی که به طور مطلق گروه گرا نیستند و تمایلات فردگرایانه نیز دارند بیشتر است. بنا بر نتایج پژوهش و نظرات دانشجویان نیز طرحی مناسب برای آتلیه های طراحی در انتهای مقاله پیشنهاد شده است که امید است در ارتقا کیفیت آموزشی رشته معماری و سایر رشته های مرتبط مفید واقع شود

Keywords:

دانشجویان معماری , فضای شخصی , آتلیه های طراحی , ویژگی های شخصیتی