تعیین خوردگی فولاد در بتن مسلح با استفاده از سیستم های خود سازمانده

خوردگی آرماتوردرسازه های بتنی به عنوان یک مشکل مهم درصنعت ساختمان می باشد به همین منظور ازتکنیکهای بازرسی برای ارزیابی مقدارخوردگی فولاد دربتن به منظور محافظت ازاین سازه ها استفاده میگردد یکی ازروشها استفاده ازمدل خطی قطب بندی می باشد که ازمعایب این روش تخریب پوشش بتن برای اندازه گیری مقدارخوردگی فولاد میباشد امروزه تکنیک جدید استفاده ازسیستم های خودسازمانده کاربرد گسترده ای درمهندسی پیدا کرده است دراین تحقیق به تعیین و پیش بینی مقدارخوردگی فولاددربتن با استفاده ازسیستم های خودسازمانده پرداخته میگردد بدین منظور متغیرهای مقاومت AC میلگردهای بالایی مقطع بتن مقاومت dc میله گردهای بالایی مقطع بتن مقاومت AC خاموت ها و حرارت به عنوان پارامترهای ورودی و چگالی جریان خوردگی فولاد به عنوان پارامتر خروجی میباشد برای انکه دقت مدل سیستم خودسازمانده موردارزیابی قرارگیرد آن بادومدل اماری مقایسه میگردد این مقایسه درسه مرحله اموزش اعتباریابی و ازمون صورت میگیرد نتایج نشان میدهد که مدل سیستم های خودسازمانده که وزنهای آن با الگوریتم ژنتیک بهینه شده است نسبت به مدلهای اماری ازتوانایی انعطاف پذیری و دقت بیشتری برخوردار می باشد

Keywords:

سیستم های خودسازمانده , الگوریتم ژنتیک , مدل آماری , خوردگی فولاد دربتن