استفاده از GIS در برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل بروش پرایستلی - تیلور در حوضه نازلوچای

فرایندی که به نام تبخیر و تعرق می شناسیم کاربردهای بسیار مشهود و قابل ملاحظه در مطالعات آبیاری، منابع آب، تعیین نیاز آبی گیاهان و نظایر آنها دارد. اندازه گیری تبخیر و تعرق به دو روش کلی آزمایشات صحرایی و روابط تجربی است که تعداد روش های تجربی بیش از 50 روش می باشد که عموما فرمولهای تجربی هستند که در شرایط محیط های مختلف به دست امده اند و معمولا تنها در شرایط آب و هوایی مشابه نتایج قابل قبولی دارند. در این مطالعه تبخیر و تعرق در حوزه نازلوچای ارومیه با استفاده از رابطه پرایستلی – تیلور در محیط GIS بدست آمده است. پرایستلی – تیلور عنوان کردند، زمانیکه مناطق وسیع خشکی اشباع می شود، تشعشع خالص عامل غالب برای تعیین تبخیر و تعرق می باشد. بنابراین داشتن آمار تشعشع خالص و دما برای تعیین تبخیر و تعدق پتانسیل کفایت می نماید. آمار جهانی تشعشع خالص برای یک دوره 96 ماهه در شبکه هم سطح با قدرت تفکیک مکانی 2/5 درجه در استوا موجود بوده و از طریق اینترنت قابل دسترسی می باشد میانگین سالانه تبخیر و تعرق پتانسیل 1370 میلیمتر و حداکثر آن 1558 میلیمتر در کم ارتفاع ترین نقطه حوضه و حداقل 947 میلیمتر در ارتفاعات حوضه اندازه گیری شده است. نتایج بدست امده با سایر روش های برآورد تبخیر و تعرق مورد مقایسه قرار گرفته است که روش پنمن با روش مورد مطالعه دارای همخوانی بیشتری است.