نقش سیستم های حمل و نقل هوشمند در تسهیل انجام وظایف و بهینه سازی الگوهای رفتاری پلیس راه و پیش نیازهای آموزشی و فرهنگی لازم بر آن

یکی از معضلات و مشکلاتی که بعضا در حین اجرای ماموریت توسط پلیس راهور مشاهده می شود درگیریفیزیکی گذشت و مصالحه و کاهش توان عملیاتی و اقتدار پلیس در اعمال قانون می باشد. در این نوشتار سعیشده تا به روش تحقیق مروری اقتصادی و تحلیلی به شیوه کتابخانه ای و اسنادی و مصاحبه و نظرسنجی ازخبرگان و با استفاده از سایر کتب و مقالات و تحقیقات به هدف اصلی که همان بهینه سازی الگوی رفتاریپلیس با اتکا بر سیستمهای هوشمند حمل و نقل گامی نو در جهت کاهش تصادفات و تلفات و افزایش ایمنی برداریم.نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهدکه چنانچه پلیس با توسل به سیستمهای حمل و نقل هوشمند وبا کنار گذاشتن شیوه های سنتی می تواند با مشارکت و همکاری سایر سازمانهای دخیل در امر ترافیک، ازتنش های جاری کاسته، توان عملیاتی خود را افزایش داده، هزینه ها را کاهش داده و فرایند خدمات را سهولتبخشد و همچنین میزان بازدارندگی جرائم و تخلفات را افزایش داده و سوانح را مدیریت نموده و در نتیجه بااعمال قانون و بالا بردن ضریب اطمینان و یقین در اجرای قوانین و مقررات گامی نو در جهت بهینه سازی الگویرفتاری خود از طریق آموزش و فرنگ سازی بردارد.

Keywords:

سیستم های حمل و نقل هوشمند , الگوی رفتاری , پلیس , وظایف , بهینه سازی