بررسی خشکی زاینده رود بر توسعه پایدارگردشگری شهر اصفهان

امروزه پایداری به عنوان بخشی اساسی از نظم جدید جهانی شناخته می شود.درسالهای اخیر مفهوم توسعه پایدار موردتآکید و توجه صاحب نظران و مسؤلین قرار گرفته است زیرا این مفهوم مبتنی بر حفظ استاندارد های سطح زندگی آینده است .توسعه پایدار گردشگری نوعی از گردشگری است که به مدیریت تمامی منابع منجر گردد و نیاز گردشگران فعلی و جامعه میزبان را بدون به خطر انداختن نسل آینده تأمین گرداند.شهراصفهان به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای کشور که در مرکز ایران قرار دارد وبا وجود رودخانه ای که مایه زندگی مردمانش است سالیانه گردشگران خارجی و داخلیبسیاری را جذب می کند. اما درسالهای اخیر به دلیل مشکلات کمبود منابع آب زیرزمینی این زنده رود حرکتش متوقف شده است وباعث آلودگی هایی در شهر اصفهان شده است. هدف کلی این پژوهش بررسی نقش رودخانه زاینده رود و خشکی حاصل از آن و تأثیرگذاری و نقش گردشگری در توسعه پایدار شهری می باشد تا با بررسی و شناخت ویژگی های گردشگری در شهر اصفهان مشکلات و چالش ها شناخته شود و راهکارهایی برای بهتر شدن جذب گردشگران در شهر اصفهان ارائه گردد.روش پژوهش بر اساس هدف کاربردی و براساس ماهیت توصیفی تحلیلی می باشد .نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که خشکی آب زاینده رود بر کاهش ورود گردشگران به شهر اصفهان تأثیر فزاینده ای دارد.

Keywords:

پایداری , توسعه پایدار , زاینده رود , شهر اصفهان , گردشگری