پیش بینی بهزیستی روانشناختی بر اساس هوش هیجانی و سازگاری اجتماعی دانشجویان دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز

هدف ازمطالعه پژوهش پیش بینی بهزیستی روانشناختی براساس هوش هیجانی و سازگاری اجتماعی دانشجویان دانشکده هنرومعماری دانشگاه ازاد شهرشیراز بود این پژوهش یک مطالعه توصیفی همبستگی بود که جامعه آماری آن را کلیه دانشجویان دانشکده هنرومعماری دانشگاه ازاد واحدشیراز درسال 1393 تشکیل دادند و تعداد آنها 1857 نفر بود حجم نمونه پژوهش 147نفر شامل 40مرد و107زن بود که ازطریق روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند برای جمع اوری اطلاعات ازپرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف RSPWB 1989 پرسشنامه هوش هیجانی بار آن EQ-i 1997 و پرسشنامه سازگاری اجتماعی پی کل و ویسمن SAS1999 استفاده شد و داده ها بااستفاده ازروش ضریب همبستگی رگرسیون و ازمون تی و باکمک نرم افزار spss تجزیه وت حلیل گردید نتایج نشان داد که بین دومتغیر هوش هیجانی و سازگاری اجتماعی هوش هیجانی و بهزیستی روانشناختی و سازگاری اجتماعی و بهزیستی روانشناختی دانشجویان ارتباط معنی داری وجود دارد میان دانشجویان دختر و دانشجویان پسر درمیزان هوش هیجانی و میزان بهزیستی روانشناختی درسطح 0/05 تفاوت اماری معناداری وجود نداشت و لیدرمیزان سازگاری اجتماعی درسطح 0/05 تفاوت اماری معناداری وجود داشت و باتوجه به مقدار میانگین دوگروه زن و مرد دراین ازمون میزان سازگاری اجتماعی اقایان بیشتر ازخانمها بود باتوجه به نتایج ازمون پیش بینی کننده رگرسیون خرده مقیاس سازگاری متغیر هوش هیجانی پیش بینی کننده معنی داری برای بهزیستی روانشناختی نبود اما سایر خرده مقیاس های هوش هیجانی تماما پیش بینی کننده بهزیستی روانشناختی بودند خرده مقیاسهای بعددانشجویان و بعد خانوادگی متغیر سازگاری اجتماعی پیش بینی کننده معنی داری برای بهزیستی روانشناختی بودند اما سایرخرده مقیاسهای سازگاری اجتماعی هیچ کدام پیش بینی کننده بهزیستی روانشناختی نبودند