برسی رابطه بین هوش معنوی و سلامت روانی کارکنان باتوجه به نقش تعدیلی فرهنگ سازمانی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد

امروزه باتوجه به تغییرات شگفت انگیز محیطی که شاهد رقابتهای بیش از پیش سازمانها در عرصه فناوری و قدرت هستیم،اهمیت توجه به منابع انسانی بعنوان ثروت واقعی سازمانها بیشتر نمایان می شود. به طوریکه توجه را به معارضی نظیر فشارهای عصبی وروانی، معطوف کرده، منتج به بهره وری بیشتر و استفاده بهینه از ظرفیتها و تواناییهای فردی و گروهی د راستای اهداف سازمانی می شود. میتوان این استنباط را داشت کهتوجه به هوش معنوی به عنوان عامل اثرگذار بر سلامت روانی کارکنان، لازمه پویایی سازمان است. این مطالعه از نظر هدف کاربردی بوده و از نظر روش آن یک مطالعه توصیفی (پیمایشی) میابشد که عوامل هوش معنوی براساس مدل دیوید کلینگ، در چهار بعد با سلامت روانی براساس مدل گلدبرگ و هیلر با توجه به نقش تعدیلی فرهنگ سازمانی براساس مدل دنیسون در دانشگاه علوم پزشکی مشهد مورد بررسی قرار گرفته است. ضریب پایای پرسشنامه هوش معنوی 72.4% پرسشنامه سلامت روانی 72% و پرسشنامه فرهنگ سازمانی 73.1% محاسبه شدهاست. نتایج حاصل از تحلیل داده ها، حاکی از اثباات سوالات اصلی تحقیق است که اثر کل بدست آمده از تحلیل مسیرو ضرایب استاندارد شده، نشان می دهد که رابطه معناداری بین هوش معنوی و سلامت روانی با توجه به نقش تعدیلی فرهنگ سازمانی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد وجود دارد.

Keywords:

هوش معنوی , سلامت روانی , فرهنگ سازمانی , دانشگاه علوم پزشکی مشهد