بررسی رابطه جامعه شناختی باورهای دینی و سبک زندگی اسلامی مطالعه موردی شهرستان زاهدان

مقاله حاضر به بررسی جامعه شناختی رابطه باورهای دینی با سبک زندگی مردم شهر زاهدان در سال 1388 براساس نظریه و روش گافمن پرداخته است. چارچوب نظری این پژوهش مبتنی بر نظریه و روش اروینگ گافمن از نظریه پردازان مکتب کنش متقابل است. پژوهشگر درصدد بوده است تا رابطه باورهای دینی با سبک زندگی اسلامی افراد را در زندگی آنان مورد بررسی قرار دهد. برای رسیدن به این اهداف از روش میدانی و شیوه مشاهده مشارکتی و مصاحبه غیر رسمی استفاده شده است و با افراد شاخص در گروه نیز مصاحبه غیر رسمی به عمل آمده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که افراد در موقعیت جلوی صحنه جنبه ای از خود را به نمایش می گذارند که مورد پذیرش دیگران و فرهنگ موجود جامعه باشد. در موقعیت پشت صحنه افراد از آزادی عمل بیشتری برخوردارند، زیرا تحت نظارت هنجارها و قوانین جامعه نیستند و برای حفظ منزلت اجتماعی شان نقشی را ایفا نمی کنند و به میزان بیشتری به خود واقعی شان نزدیک می شوند، درحالی که در موقعیت جلوی صحنه افراد بیشتر خود اجتماعی شده شان را به نمایش می گذارند. نتیجه تحلیل مصاحبه ها با افراد شاخص گروه نشان می دهد که میان باورهای دینی و سبک زندگی افراد چه در جلوی صحنه و چه در پشت صحنه رابطه معنی داری برقرار است.

Keywords:

باورهای دینی , سبک زندگی اسلامی , زاهدان