بررسی تطبیقی شاخص امنیت اجتماعی فرهنگی در فضاهای عمومی نمونه موردی: میدان تجریش و امام خمینی شهر تهران

امنیت به عنوان یکی از نیازهای اساسی شهروندان در ساختارهای شهری به شمار رفته و از اهمیت ویژه ای به واسطه در برگیری احساس آرامش و آسایش محیطی برای شهروندان برخوردار است. از این رو در مطالعات و پژوهش های شهری همواره امنیت به عنوان کیی از شاخص های مهم یکفیت زندگی مورد توجه برنامه ریزان و شهرسازان قرار گرفته و در این خصوص نظریه های متنوعی نیز ارایه شد هاست. فضاهای عمومی شهری نیز به عنوان بستری اجتماعی که همواره مورد استفاده عموم شهروندان بدون هیچ محدودیتی قرار می گیرد در صورت دارا بودن احساس امنیت ورد، سطح تعاملات و فعالیت های اجتماعی ساکنین شهر را نیز افزایش Ĥ علاوه بر آنکه آرامش را برای شهر به ارمغان م ی و در نهایت احساس مطلوبیت و رضایت محیطی را در شهروندان تقویت می نماید. این بررسی مبتنی بر شیوه کتابخانه ای، اسنادی و پرسشنامه ای و روش پژوهش تحلیلی –استنباطی بوده است . جامعه آماری در این تحقیق، ساکنین فضای پیرامونی دو میدان با شعاع دید وعمق 100-75 متر در واقع لایه اول میدان ها با جمعیت 430 نفر که 168 نفر در میدان تجریش و 262 نفر در میدان امام خمینی(توپخانه) می باشد. برای تعیین حجم نمونه از روش نمونه گیری چند مرحله استفاده شده است.از طریق نرم افزارspss داده ها تجزیه وتحلیل شده است. هردو میدان مورد مطالعه باوجود دارا بودن ازش های تاریخی وفرهنگی ونیز پتانسیل طبیعی وتفرجگاهی(میدان تجریش)اکنون از نظر امنیت چندان در شرایط مناسبی قرار ندارند.اما درکل وضعیت میدان تجریش از نظر امنیت بسیار مطلوب تر از میدان امام خمینی است. یافته های تحقیق با نتایج تحقیقات متعدد پیرامون موضوع مورد مطالعه که در طی چند سال اخیر در ایران صورت گرفته، نیز قرابت و همخوانی دارد

Keywords:

میدان , فضاهای عمومی , تهران , تجریش , امنیت