تحلیل جایگاه پیاده راه، درایجادعرصه ای برای تعاملات اجتماعی (مطالعه موردی خیابان پیاده تربیت تبریز)

امروزه محیط عاطفی به عنوان یکی از ضروریات مهم شهر های ماشینی موردتوجه قرارمی گیرد. یکی از پیش شرط هایخلق این محیط، تعاملات اجتماعی است که در بستر امنی به وقوع می پیوندند؛ از بستر های مناسب برای تحقق اینشرایط، پیاده راه ها هستند. ضروری بودن پیاده راه ها برای حیات شهری در حالی است که اولویت اصلی در تعیین سرانهها ی شهری نیاز های سواره بوده و به نقش پیاده راه ها در افزایش تعاملات اجتماعی توجه زیادی نشده است. در اینپژوهش، پس از مطالعات توصیفی در تبیین نقش پیاده راه ها در افزایش تعاملات اجتماعی و مطالعات فراتحلیل،اطلاعات لازم برای تدوین مدلی برای ارتقای پیاده راه ها به مکانی برای افزایش تعاملات اجتماعی تهیه شد. روشپژوهش به این صورت بوده که با تشکیل و بهکارگیری گروه دلفی متشکل از 40 نفر از صاحب نظران شهری،جدول SWOT متشکل از نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید های مرتبط با پیاده راه استخراج می شود. بر اساس خروجی مذکور، سناریوسازی به منظور شناسایی استراتژی های متناسب با شرایط آینده در پیاده راه تربیت تبریز انجام گردیده ونهایتا با استفاده از مدل پژوهش، تعاملات اجتماعی بر مبنای استراتژی های سناریو های محتمل، افزایش خواهد یافت.

Keywords:

پیاده راه , تعاملات اجتماعی , محیط عاطفی , تربیت تبریز