بررسی ایمنی سیستم های ایستگاه های تقویت فشار گاز

تئوری احتمالات به تنهایی قادر به پیش بینی ایمنی یک سیستم نیست و باید درک کاملی از سیستم، طرح آن، طریقه عمل و از کار افتادن آن، محیط عمل و تنش هایی که تحت آن شرایط واقع می شود، در اختیار داشت. ایمنی، یک مشخصه ذاتی از هر سیستم است و لذا یکی از پارامترهای طراحی محسوب می شود که همواره باید در طی فرآیند طراحی به عنوان یکی از معیارهای مهم آن مورد توجه قرار گیرد. در این تحقیق محاسبات ایمنی یک واحد تقویت فشار انتقال گاز با استفاده از استفاده از مدل مونت کارلو، انجام شده است. بدین منظور یک آرایش جدید برای سیستم های موجود در ایستگاههای تقویت فشار گاز تعریف شده است و با آرایش متداول موجود مورد سنجش و مقایسه قرار گرفته است. پارامترهایی همچون عدم اطمینان، تعداد خرابی ها، ایمنی سیستم، در دسترس بودن و کاهش ظرفیت سیستم مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان از بهبود همه این پارامترها در آرایش جدید داشتند؛ بطوریکه نتایج شبیه سازی توسط نرم افزار به ترتیب برای حالت آرایش جدید و قدیم در کل مقدار میانگینی برابر با 45/88 درصد و 51/94 برای در دسترس بودن ایستگاه را نشان داد. همچنین 8/20 درصد خرابی ها در آرایش قدیمی و 5/26 درصد در آرایش جدید موجب کاهش ظرفیت یا از کارافتادگی کامل شده اند و به ترتیب 2/79 درصد از خرابی های سیستم در آرایش قدیمی و 5/73 درصد در آرایش جدید با حضور تجهیزات یدکی آماده به کار رفع شده اند.

Keywords:

ایستگاه تقویت فشار گاز , عدم اطمینان , ایمنی سیستم , در دسترس بودن