بررسی میزان آگاهی اعضای هیئت علمی گروههای فنی و مهندسی دانشگاههای اصفهان و صنعتی اصفهان از مؤلفههای اساسی نوآوری برنامهریزی درسی و میزان کاربست آنها

نوآوری آموزشی فرایند یادگیری برای اعضای هیئت علمی و دانشگاهیان است. فهم مناسب نوآوری و درک روشن برنامه درسی و آموزش از شرایط لازم برای بهبود اجرای نوآوری برنامه درسی مهندسی در عمل است. هدف این پژوهش بررسی میزان آگاهی اعضای هیئت علمی گروههای فنی و مهندسی دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه اصفهان از مؤلفههای نوآوری برنامه ریزی درسی (نوآوری در هدفهای آموزشی، نوآوری محتوا، نوآوری تجربههای یادگیری، شیوههای نوین تدریس و شیوههای نوین ارزشیابی) و میزان کاربست آنها بود. روش پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی - پیمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش اعضای هیئت علمی گروههای فنی و مهندسی دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه اصفهان بودند. در انتخاب نمونه از روش نمونهگیری طبقهبندی متناسب با حجم استفاده شد و 90 نفر ( 20 نفر از گروه فنی مهندسی دانشگاه اصفهان و 70 نفر از گروه فنی مهندسی دانشگاه صنعتی اصفهان) برای نمونه انتخاب شدند. داده های پژوهش از طریق پرسشنامه محقق ساخته گردآوری و روایی آن بر اساس نظرخواهی از متخصصان محرز شد و پایایی آن نیز بر اساس ضریب آلفای کرانباخ0/92 بهدست آمد. یافته های تحقیق نشان داد که میزان آگاهی اعضای هیئت علمی دانشگاههای اصفهان و صنعتی اصفهان در خصوص نوآوری در انتخاب محتوا، روشهای نوآورانه تدریس و شیوههای نوین ارزشیابی در سطح زیاد میزان آگاهی آنها از انتخاب هدفهای نوآورانه، شیوههای نوین تنظیم تجربههای یادگیری در سطح متوسط و میزان آگاهی آنان از کاربست نوآوری برنامهریزی درسی کمتر از سطح متوسط است

Keywords:

آگاهی , اعضای ه یئت علمی , مؤلف ههای برنام ه ریزی درسی , نوآوری برنامه درسی