تعیین کارایی سیستم (MBBR) در تصفیه بیولوژیک فاضلاب (HTDS) (مطالعه موردی تصفیه خانه فاضلاب سازمان منطقه ویژه ماهشهر)

از منظر جهانی فرآیند تصفیه فاضلاب با چالش هائی همراه بوده که این نگرانی ها منجر به نوآوری و اصلاح فرایندهای موجود شده است. لذا تکنولوژی تصفیه فاضلاب برای دستیابی به حذف بالاتر آلاینده ها و براورده نمودن استانداردهای سختگیرانه پساب خروجی بهبود یافته است. لذا کاربرد راکتورهای بیولوژیک با بستر متحرک بدلیل فراهم آوردن سطح تماس زیاد جهت رشد میکرو ارگانیسم ها ی مؤثر در تصفیه، حجم کم و در نتیجه ارتقاء کارائی تصفیه خانه روز به روز در حال گسترش است. هدف از این مطالعه تعیین کارائی این نوع راکتور در افزایش بازدهی حذف COD از پساب شور تصفیه خانه سازمان منطقه ویژه ماهشهر می باشد. در این تحقیق از یک راکتور به حجم کل 48 لیتر، حجم پرگذاری 50 درصد و مدیا با سطح ویژه 700 متر مربع بر متر مکعب استفاده گردید. قبل از بارگذاری سیستم، رژیم جریان هیدرولیکی راکتور بررسی گردید. سپس راکتور با لجن فعال فاضلاب بهداشتی تصفیه خانه پتروشیمی فجر به حجم 12 لیتر راه اندازی شد و با فاضلاب مصنوعی حاوی ملاس و مواد مغذی به صورت ناپیوسته تغذیه شد. پس از شکل گیری لایه نازک لجن روی مدیا به منظور تقویت بیوفیلم، COD ورودی افزایش یافت. جهت سازگاری میکرو ارگانیسم ها با فاضلاب واقعی به صورت تناوبی از حجم فاضلاب مصنوعی کاسته و فاضلاب واقعی تصفیه خانه سازمان با شوری 0/5% جایگزین گردید. طی 187 روز از راهبری راکتور با فاضلاب طرح، کارایی حذفCOD در بارگذاری 3/9kg/m(3).d1/3 برای شوری 0/5%، 1%، 1/5% و 2% به ترتیب 93-89/5%، 87-74%، 84-62%، 76-54% به دست آمد.

Keywords:

رآکتور بیولوژیک با بستر متحرک , مدیا , بیوفیلم , رژیم جریان , پساب شور