مطالعه روش های ارزیابی ارزش های بافت های تاریخی با هدف توسعه گردشگری فرهنگی

در بافت تاریخی شهرها به عنوان مکان های واجد ارزش میراث فرهنگی با پتانسیل های تاریخی، فرهنگی و گردشگری خود به عنوان کانونهای جاذب، توانایی و امکان پویایی و سرزندگی بافتهای شهری را دارا بوده و می تواند زمینه جذب گردشگران فرهنگی را فراهم آورد. در راستای تحقق اهداف گردشگری فرهنگی، بررسی ، استحصال و ارزیابی ارزش های موجود در بافت های تاریخی می تواند نقش بسیار مهمی در بهبود وضعیت اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی ساکنین و توسعه و ترویج فرهنگ بومی ایفا نماید. حال مساله اصلی پژوهش این است که، روش های ارزیابی ارزش ها در حوزه گردشگری فرهنگی و در راستای به تصویر کشیدن ارزش های موجود در بافت های تاریخی جهت تقویت نقش آنها کدامند؟ بنابراین، این پژوهش با بکارگیری روش توصیفی و به شیوه کتابخانه ای، موضوعات، مفاهیم مرتبط با ارزش های بافت تاریخی و نیز رویه ها و ابزارهای مناسب برای ارزیابی ارزش ها و چگونگی تحقق آنها را با هدف توسعه گردشگری فرهنگی بررسی نموده و نتایج حاصل حاکی از آن است که رابطه مشخصی بین ارزش ها و اهداف توسعه گردشگری فرهنگی وجود دارد، که لزوم مطالعه روش های ارزیابی را اجتناب ناپذیر می نماید. لذا در راستای سنجش این رابطه مدل ها و روش های ارزیابی متعددی با توجه به اهداف ویژه در حوزه گردشگری فرهنگی تعریف شده اند، که هدف از طرح این روش ها، رسیدن به یک الگو و روش واحد و صلب نمی باشد، بلکه هدف این است که بتوان از چندین روش به فراخور گونه های ارزش که نسبی است و متناسب با مقطع زمانی که ارزیابی صورت می گیرد، استفاده کرد تا به بهترین و مطلوب ترین نتیجه دست یافت و ارزشهای میراث معماری و شهرسازی گذشته را در کالبد و روح معماری و شهرسازی امروز تنید.

Keywords:

بافت تاریخی , ارزش , ارزیابی , میراث فرهنگی , گردشگری فرهنگی