بررسی اهمیت مناسب سازی فضاهای شهری برای سالمندان

در سال های اخیر با افزایش رشد جمعیت سالمندی و همچنین افزایش امید به زندگی، نگرش نسبت به سالمندی متحول شده است . طرح الگویی تحت عنوان سالمندی موفق ضمن آنکه حاکی از تغییر در نگرش نسبت به سالمندی است، تلاشی در جهت افزایش کیفیت سالمندی محسوب می شود. فضای شهری ایده آل فضایی است که در آن عدالت شهروندی رعایت شده باشد و تمامی شهروندان، حتی اقشار آسیبپ ذیر، بتوانند از این فضا استفاده کنند. سالمندی دورانی است که کاهش تواناییهای جسمی و از دست دادن برخی ارزشها و امتیازها را به همراه دارد و در موارد زیادی با ضعف جسمانی و روانی همراه است. سالمندان بخشی از شهروندان آسیب پذیر هر شهری به شمار می آیند و در صورتی که فضاهای شهری برای سالمندان مناسب سازی گردد، پیامد آن سایر اقشار جامعه نیز در رفاه بیشتری خواهند بود. بعلاوه در حال حاضر درصد بالای جمعیت جوان در شهرها بیانگر درصد بالای سالخوردگان در آیندهای نزدیک است و این امر لزوم توجه ویژه به نیازهای سالمندان در فضاهای شهری را دو چندان می سازد. سالمندان به دلایل جسمی و روحی به فضاهای شهری و تحرک و تعاملات اجتماعی بسیار نیازمندند و طرح های شهرسازی باید به مردم سالخورده کمک کنند تا از فضای شهری براحتی استفاده کنند و لذت ببرند. اما آیا فضاها در شهرهای ما، نیازهای سالمند ان را برآورده و تسهیلات مناسب را برای این قشر از جامعه تأمین می کند؟ در این مقاله، در راستای دستیابی به هدف مناسب سازی فضای شهری برای ارتقای کیفیت زندگی سالمندان، که موجب افزایش و گسترش مشارکت فعال آنان در جامعه می شود، پس از بررسی مبانی نظری پیرامون موضوع و مشکلات سالمندان در فضاهای شهری تاثیر فضاهای شهری بر حضور سالمندان در جامعه را بررسی کرده و راه کارهای طراحی برای مناسب سازی فضاهای شهری ارایه می کند. این راهکار ها جهت دست یابی به شش اصل طراحی آشنایی، خوانایی، قابل تشخیص بودن، در دسترس بودن، راحتی و امنیت است همچنین در نتیجه ی این پژوهش تأمین ایمنی و امنیت سالمندان در محیط، ایجاد حس اعتماد به نفس و استقلال در آن ها، از جمله مواردی است که می تواند باعث حضور سالمندان در فضاهای شهری شود.

Keywords:

سالمند , فضای شهری , سالمندی موفق