بررسی نقش استخر لاهیجان در مهار سیلاب شهری

یکی از روشهای مدرن مقابله با پدیده سیلاب شهری، استفاده از استخرهای ذخیره رواناب است. شهرسازی و تغییر کاربری اراضی چرخه ی هیدرولوژیک حوضه های شهری را با افزایش سطوح نفوذناپذیر از حالت تعادل خارج میکند؛ از این رو حجم رواناب ناشی از بارندگی افزایش و میزان تغذیه آب زیرزمینی کاهش مییابد. استفاده از استخرهای ذخیره ای در بهبود این وضعیت میتواند نقش موثری ایفا کند. در این تحقیق که در حوضه ی آبریز شهری لاهیجان صورت گرفته از روش منطقی برای برآورد سیلاب استفاده شده است. تحلیل انجام شده در تحقیق حاضر نشان دهنده آن است که در وضعیت فعلی با تخلیه رواناب حوضه نیما به استخر لاهیجان اگرچه دبی پیک زهکش واقع در شمال شهر کاهش مییابد، ولی همچنان خطر سیلزدگی مناطق اطراف آن را مورد تهدید قرار میدهد. با توجه به موقعیت و گنجایش مناسب این استخر، در صورتیکه علاوه بر حوضه نیما، رواناب سه حوضه شهری دیگر در بالادست به آن تخلیه شود، نقش استخر در مهار سیلاب شهری مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان داده است در این شرایط به طور میانگین حدود 03 درصد دبی پیک سیلاب زهکش شمال شهر کاهش مییابد. بنابراین اتصال خروجی روانابهای سه حوضه شهری مورد اشاره به استخر میتواند اقدام موثری در حفاظت از مناطق شهری اطراف زهکش در سیلابهای بزرگ باشد.

Keywords:

حوضچه های ذخیرهای , روانابهای سطحی , حوضه آبریز شهری , کنترل سیلاب , روش منطقی