تحلیل فضایی اسکان غیر رسمی(مطالعه موردی: شهر کرمانشاه)

با توجه به اینکه سکونتگاه های غیر رسمی و حاشیه نشین اغلب مکان وقوع جرم و ناهنجاری های اجتماعی می باشند، در جهت کاهش این ناهنجاری ها، برقراری عدالت اجتماعی بین تمامی شهروندان،برخورداری آنها از حقوق برابر و برخورداری از سیمای مناسب شهری، ساماندهی، توانمند سازی و توجه بیشتر به این گونه بافت ها و محله ها در برنامه ریزی ها نیازی ضروری به نظر می رسد. در این مقاله به بررسی تحلیل فضایی سکونتگاه های غیر رسمی در شهر کرمانشاه پرداخته می شود،هدف از این مطالعه شناخت و آگاهی از رابطه بین جاذبه های اجتماعی-اقتصادی و خدماتی شهر کرمانشاه با حاشیه نشینی در محه های غیر رسمی و ارائه راهکارها و پیشنهاد هایی برای ساماندهی و توانمند سازی وضع موجود کالبدی و اجتماعی و فرهنگی آنها می باشد. روش پپوهش حاضر بر مبنای روش اسنادی و پیمایشی است. جامعه اماری را ساکنان محلات حاشیه نشین شهر کرمانشاه تشکیل می دهند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۰۰ خانوار تعیین شد که توزیع پرسشنامه ها به صورت تصادفی صورت گرفته است. متغیر های مستقل تحقیق شامل مهاجرت، پایین بودن درآمد،بالا بودن اجاره بهای مسکن و هولت تهیه مسکن و متغیر وابسته حاشیه نشینی می باشد.پس از گرد آوری اطلاعات با پرسشنامه و پردازش داده ها با نرم افزار SPSS، با توجه به سطح سنجش متغیرها از روش های اماری توصیفی و اماره های استنباطی خی دو استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین جاذبه های اقتصادی،اجتماعی و خدماتی شهر کرمانشاه با حاشیه نشینی رابطه معنادار وجود دارد.

Keywords:

اسکان غیررسمی , تحلیل فضایی , حاشیه نشینی spss , شهرکرمانشاه