اثر CPPU و اسیدجیبرلیک بر رانردهی و تولید گیاهان دختری توت فرنگی

میزان رانردهی، از نظر ازدیاد، در توت فرنگی بسیار حائز اهمیت است. روزهای بلند و دمای بالا موجب افزایش رانردهی در ارقام روز خنثی و روز کوتاه توت فرنگی می شود. تکثیر و گسترش ارقام روز خنثی نسبت به ارقام روز کوتاه پرهزینه تر و مشکل ترمی باشد. سرمادهی نیز موجب افزایش تشکیل رانر در ارقام همیشه بهار توت فرنگی می گردد. کاربرد برخی از تنظیم کننده های رشد گیاهی موجب افزایش رشد رویشی و رانردهی در توت فرنگی می شود. جیبرلین جایگزین نیاز سرمایی و سیتوکنین موجب افزایش تقسیمات سلولی و افزایش رشد رویشی می شود. استفاده از CPPU به تنهایی تاثیر معنی داری برتولید رانر در ارقام روز خنثی و روز کوتاه توت فرنگی گذاشت و با افزایش غلظت CPPU میزان رانردهی افزایش یافت و توت فرنگی هایی که بالاترین غلظت CPPU (80 میلی گرم بر لیتر) را دریافت کرده بودند نسبت به سایر توت فرنگی ها، بیشترین میزان رانر را تولید نمودند. استفاده از اسید جیبرلیک تاثیر معنی داری بر رانردهی در کولتیوارهای مورد استفاده در این آزمایش نگذاشت و نیز رانردهی توت فرنگی های روزکوتاه و توت فرنگی روزخنثی به یک میزان توسط CPPU افزایش یافت. هم چنین بیشترین تعداد گیاهان دختری (مانند بیشترین تعداد رانر) در بالاترین غلظت CPPU مشاهده گردید. کمترین تعداد گیاهان دختری در تیمارهای بدون CPPU وجود داشت. استفاده از جیبرلین تاثیر معنی داری بر تعداد گیاهان دختری نگذاشت. پاسخ کولتیوارها به تیمارهای به کار برده شده در مورد تعداد گیاهان دختری متفاوت بود و کولتیوار پاروس در اثر کاربرد CPPU به صورت معنی داری تعداد بیشتری گیاه دختری نسبت به ارقام کردستان و سلوا تولید نمود.

Keywords:

پاروس , سلوا , CPPU , گیاهان دختری , توت فرنگی