مقایسه کمیت و درصد چربی روغن 3 گیاه روغنی گلرنگ،آفتابگردان،دان سیاه در کشت تابستانه

افزایش روز افزون جمعیت جهان در چند دهه اخیر، محدودیت شدید منابع انرژی غذایی را به دنبال داشته است، اگرچهذخایر غذا معمو لا با تکیه بر گندم، برنج، حبوبات و ذرت به عنوان غذاهای اصلی، مورد بحث قرار می گیرند، اما دانه هایروغنی در مقام دوم منابع مهم انرژی غذایی برای انسان به شمار می آیند. محصولت دانه های روغنی، یعنی روغن هایخوراکی و کنجاله های مقوی پروتئینی که حاصل فرایند روغن کشی هستند، بخشی از غذای روزانه انسان و دام را تشکیلمی دهند، علاوه بر این، دانه های روغنی مصارف صنعتی، دارویی و غیره دارند. کشت دانه های روغنی همیشه بخشمهمی از فعالیت های کشاورزان را تشکیل می داده است . هرچند از گذشته های دور کشت دانه های روغنی در نقاطمختلف ایران معمول بوده است، ولی هدف اصلی از کشت آنها، غالب ا استفاده به صورت آجیل، صادرات و تا حدودی رفعنیازهای صنعتی کشور بوده است. با توجه به مشکلات موجود در صنعت روغن های نباتی در داخل و اینکه بیش از 90درصد از نیاز مصرفی این فرآورده (به صورت دانه های روغنی و روغن خام) از طریق واردات تأمین می شود، لازم استتلاش های گسترده ای در جهت بهبود شرایط از جمله به کار بردن منابع روغنی جدید و نیز اصلاح این منابع روغنی بهمنظور دستیابی به بازدهی و کیفیت مطلوبتر از نظر تغذ یه ای و عملکردی انجام شود.به همین منظور در مقاله حاضر سهگیاه روغنی دان سیاه،گلرنگ،آفتابگردان از نظر ترکیبات نظیر نیتروژن،اهن،کلسیم،فسفر،درصد چربی مورد مقایسه قرارگرفتند که نتایج آهن و کلسیم در دانه روغنی دان سیاه نسبت به دو بذر دیگر قابل توجه بود.

Keywords:

دانه روغنی , پروتئین , آهن , گلرنگ , دان سیاه , افتابگردان