ارزیابی تنوع زیستی علف های هرز در بوم نظام های برنج از منظر زمانی

این تحقیق جهت مقایسه ی تنوع زیستی علف های هرز بوم نظام های برنج استان مازندران انجام گردید. نمونه ها از مزارع چهار نظام مدیریتی )پرنهاده، کم نهاده، سالم 1 و 2( طی دو سال زراعی 1931 و 1932 جمع آوری شد. داده ها )شامل تعداد گونه-های علفهرز و فراوانی هر یک( از نه کوادرات )یک متر×یک متر( هر مزرعه، طی چهار مرحله )پنجه زنی، ساق هروی، پرشدن دانه و پس از برداشت( بدست آمد، و سپس تحت تجزیه واریانس یکطرفه و خوشهبندی قرار گرفت. نتایج مقایسه ی زمانی )بین مراحل مختلف نمونهبرداری( میانگین شاخص های تنوع زیستی نظام های مدیریتی، حاکی از افزایش فراوانی و کاهش تنوع و یکنواختی علفهایهرز در مرحله چهارم )پس از برداشت( طی هر دو سال بود. این نتیجه میتواند به علت تخریب ایجاد شده در بومنظامهای برنج، ناشی از برداشت محصول )سال اول( و آماده سازی زمین )سال دوم( و فراهم شدن زمینه برای ظهور گونه های مختلف علفهرز باشد. علیرغم اینکه در این شرایط انتظار افزایش تنوع میرود، اما بواسطه ی وجود تنش خشکی )سال اول( و غرقاب )سال دوم( در مرحلهی پس از برداشت، گونه های مقاوم به شرایط مزبور ظاهر شده و مستقر گردیدند. بر پایه نتایج حاصل از این تحقیق میتوان از قابلیتهای علفهایهرز که به تناسب هر مرحلهی بومشناختی)ناشی از تغییر شرایط زیستگاه( بروز پیدا میکند، در رسیدن به پایداری بومنظامهای برنج، بهره گرفت.

Keywords:

شاخص تنوع زیستی , علف هرز , مدیریت , بوم نظام برنج ,