بررسی تاثیر سیاست مسکن مهر بر توسعه پایدار شهری نمونه موردی استان قزوین

مسکن به عنوان نیاز اساسی خانوار همواره نقش مهمی در برنامه ریزی ها داشته و هنگامی که بحث مسکن کم درآمدها مطرح می شود اهمیت دو چندان می یابد چرا که بخش قابل توجهی از متقاضیان واقعی مسکن همین گروه بود و در عین حال توانایی خرید پایینی دارند لذا نیازمند برنامه ریزی حساب شده و دقیقتری می باشد مسکن مهر از جمله سیاست هایی است که به دنبال مسکن اجاره ای انبوه سازی و کوچک سازی مسکن زمین استیجاری و نهایتا زمین های 99 ساله مطرح شد این طرح که نخستین بار در قانون بودجه سنواتی سال 1386 جنبه رسمی به خود گرفت تا کنون از ابعاد مورد نقد و بررسی قرار گرفته است زیرا در سطح وسیعی اجرا شده یک میلیون و پانصد هزار واحد مسکونی و پیامدهای مثبت یا منفی آن قعا گسترده خواهد بود از جمله انتقاداتی که به این طرح وارد است توسعه شهر بر اساس موقعست اراضی تحت تملک سازمان ملی زمین و مسکن و بدون توجه به سایر عوامل تاثیر گذار می باشد در پژوهش حاضر سعی در بررسی تاثیراتی است که پروژه های مسکن مهر بر توسعه شهرها گذاشته و باعث پایداری یا ناپایداری آن ها شود به دلیل محدود و قابل کنترل کردن موضوع این مسئله فقط در حد بررسی نحوه و نوع تملک زمین در این پروژه ها بوده و پروژه های تعریف شده در استان قزوین شهرهای بالای 25000 نفر به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار خواهند گرفت. از آنجایی که گاهی طرح های خوب با اجرای بد همراه شده و اهداف اولیه طرح زیر سوال می روند روند مطالعات این پژوهش به دو صورت اسنادی جستجو بین مصوبات و اهداف قانونی عنوان شده برای طرح مسکن مهر و میدانی مشاهده و برداشت وضعیت طرح های اجرا شده و زمین های تملک شده و بر مبنای روش تحقیق Case Study یا نمونه ای خواهد بود

Keywords:

توسعه کالبدی , توسعه پایدار شهری , رشد افقی , رشد عمودی , مسکن مهر , استان قزوین