ارزیابی تاثیر فضای معماری، فرم ،و محیط سرای محلات بررفتار اجتماعی کودکان و آشنایی خانواده ها

در این مطالعه ویژگیهای رفتاری کودک، رابطه اجتماعی کودک با کودک، رابطه خانواده با کودک رابطه کودک با خانواده تشریح و راهکارهایی برای روابط اجتماعی کودکان پیشنهاد شده است. نهاد های مدنی مانند شهرداری ها ملزم به ایجاد نشاط و شادابی در جامعه شهروندی برپایه محله محوری هستند. برای دست یابی به این هدف لازم است فضای معماری سرای محله به گونه ای طراحی شود که تعاملات احتمالی و رابطه اجتماعی کودک با کودک، خانواده با خانواده فراهم شود و زمینه جذب خانواده ها و کودکان آنها فراهم گردد. فضا، فرم، و محیط سرای محله با نگاه طراحی معمارانه با تمرکز در جذب کودکان و خانواده آنان در محله ای واقع در کلان شهرها مورد ارزیابی قرار گرفته است. سرای محله به عنوان کانون تعاملات احتمالی شهروندان انتخاب شده است. برای ارتقاء جاذبه سرای محلات فضا، فرم، و محیط آن با نگاه معمارانه برای کاربری ها و فعالیت های متفاوت قشرهای مختلف شهروندی طراحی شده است. ارتقاء رفتار اجتماعی کودکان و خانواده ها و روابط انها با یکدیگر در آشنایی ساکنین محله با محوریت سرای محله می تواند بسیار موثر باشد. نتایج این مطاله نشان می دهد که طراحی معمارانه فضا، فرم و محیط می توانند بصورت بنیادی و پایه ای نشاط و شادابی را در محلات فی ما بین کودکان و خانواده های آنها به میزان قابل ملاحظه ای افزایش دهد.

Keywords:

رفتار اجتماعی کودک , روابط خانواده ها , سرای محلات , فضا , فرم , محیط