اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد شناختی- رفتاری بر کیفیت زندگی کم شنوایان

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد شناختی- رفتاری بر کیفیت زندگی کم شنوایان صورت گرفت. روش این پژوهش از نوع تحقیق شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه مردان 25-18 ساله کم شنوای شهر تهران در سال 1393 بود و بدین منظور 24 نفر از کم شنوایان به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی و به حکم قرعه در دو گروه 12 نفری (گروه آزمایش و گروه کنترل) قرار داده شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL) دارای 26 سوال 5 گزینه ای در چهار بعد (بهداشت و سلامت جسمانی، سلامت روانی، روابط اجتماعی و وضعیت زندگی) استفاده شد. سپس آزمودنیهای گروه آزمایش به مدت 11 جلسه، در مشاوره گروهی با رویکرد شناختی رفتاری شرکت کرده، دادههای به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد کیفیت زندگی (در ابعاد بهداشت و سلامت جسمانی، سلامت روانشناختی، روابط اجتماعی و وضعیت زندگی) در بین آزمودنیهای گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافته است. می توان نتیجه گرفت که مشاوره گروهی 0با رویکرد شناختی رفتاری موجب بهبود کیفیت زندگی (در همه ابعاد آن) برای کم شنوایان می گردد.

Keywords:

مشاوره گروهی با رویکرد شناختی- رفتاری , کیفیت زندگی , کم شنوایان