رابطه ساختاری بین نگرش والدین به خواندن، محیط سواد خانه، فعالیت های اولیه خواندن، نگرش فرزند به خواندن و درک مطلب دانش آموزان مقطع دوم ابتدایی

این مطالعه با هدف مطالعه روابط ساختاری بین نگرش والدین به خواندن، محیط سواد خانه، فعالیت های اولیه خواندن در خانه قبل از مدرسه، نگرش فرزند به خواندن و درک مطلب دانش اموزان مقطع دوم ابتدایی انجام گرفت. به منظور اندازه گیری سازه ها از سوالات آزمون بین المللی پیرلز 2011 و یک آزمون محقق ساخته درک مطلب استفاده شد و بر روی یک نمونه 430 نفری از دانش اموزان پایه های پنجم و ششم ابتدایی شهر سیرجان که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده بودند، اجرا شد. نتایج برازندگی مطلوب مدل با داده ها را نشان داد. نتایج بررسی اثرات مستقیم نیز نشان داد اثر مستقیم نگرش والدین به خواندن بر محیط سواد خانه، فعالیت های اولیه خواندن، نگرش فرزند به خواندن و درک مطلب مثبت و معنادار است. اثر مستقیم محیط سواد خانه بر فعالیت های اولیه خواندن و درک مطلب مثبت و معنادار اما بر نگرش فرزند به خواندن معنادار نبود. اثر مستقیم نگرش فرزند به خواندن بر درک مطلب نیز مثبت و معنادار بود. بنابراین نگرشی که والدین نسبت به خواندن دارند در ایجاد محیط سواد خانه غنی ، انجام فعالیت هایی در ارتباط با خواندن برای فرزندان در محیط خانه و ایجاد احساس مثبت در فرزندان نسبت به خواندن و در نتیجه بهبود درک مطلب فرزندان نقش اساسی دارد .

Keywords:

نگرش والدین به خواندن , نگرش دانش اموز به خواندن , محیط سواد خانه , فعالیت های اولیه سواد , درک مطلب