ارزیابی فضایی کیفیت زندگی در بافتهای فرسوده شهر کوهدشت

با در نظر داشتن ضرورت توجه به بافتهای فرسوده شهری و برنامه ریزی برای آن و در راستای روند رو به رشد توسعه کالبدی فضایی شهر کوهدشت در دهه های اخیر،هدف این پژوهش بررسی و ارزیابی شاخص های کیفیت زندگی در محله های بافت فرسوده شهر کوهدشت در راستای دستیابی به عدالت فضایی است.روش پژوهش توصیفی تحلیلی و از آزمون T تک نمونه ای، تحلیل واریانس و توکی جهت ارزیابی وضعیت شاخصهای کیفیت زندگی در بافتهای فرسوده شهر کوهدشت بهره گرفته شده است.نتایج بررسی نشان میدهد که علاوه بر کمبود شاخص های کیفیت زندگی در سطح محله های بافت فرسوده شهر کوهدشت، پراکنش کیفیت زندگی در محلات مذکور نیز به صورت عادلانه صورت نگرفته، به طوری که محله های بوعلی، فردوسی و صاحب الزمان به ترتیب با امتیاز تلفیقی به میزان 3/00،2/94 و 2/94 در رتبه های اول، دوم و سوم، و محله های انتهای بوعلی، جهاد شمالی و تازه آباد به ترتیب با امتیازهایی به میزان 2/00،2/31و2/34 در رتبه های یازدهم، دهم و نهم قرار گرفتند بنابراین مسئولان و مدیران شهری باید نسبت به در نظرگرفتن راهکارهای افزایش سطح کیفیت زندگی در شهر کوهدشت به ویژه بافتهای فرسوده و توزیع عادلانه آن اقدام نمایند

Keywords:

کیفیت زندگی , بافت فرسوده , آزمون توکی , شهر کوهدشت