بررسی نیازها و شاخص های رضایتمندی فضایی در طراحی خوابگاه های دانشجویی مطالعه موردی چهار خوابگاه پسرانه در شیراز

خلق فضای معماری به دنبال تأمین نیازهای کاربران و حصول رضایتمندی به عنوان یک هدف غایی است. از این رو نظرات وتجربه ی دانشجویان به عنوان کاربران اصلی خوابگاه، حائز اهمیت است.مقاله ی حاضر به مطالعه ی شاخص های مؤثر بررضایتمندی دانشجویان خوابگاهی، درباره ی شرایط محیط مصنوع انواع خوابگاه ها می پردازد. در این پژوهش پس از مطالعه یمبانی نظری در حوزه های کیفیت فضای معماری و روانشناسی محیط؛ رویکردی کیفی پی گرفته شده است. محققین پرسشنامهای تهیه کردند که شامل چهار گروه سئوال در حوزه های شناسایی وضع موجود و مطلوب، ترجیحات دانشجویان، تراکم و الگویقرارگیری اتاق ها و فضاهای جمعی می باشد. جامعه ی آماری این تحقیق از بین 110 دانشجوی پسر که در چهار خوابگاه شهرشیراز ساکن هستند، انتخاب شده است. نتایج نشان داد که تراکم، رابطه معکوسی با محدوده های خلوت شخصی و قلمرو انسانیافراد داشته و هرگاه که تراکم زیاد شده است میل به فضای شخصی و مستقل بودن و سکونت در خوابگاهای خوشه ای وسوییتی بیشتر شده است. حال آنکه در صورت پاسخ به نیاز افراد در زمینه ی خلوت و فضای شخصی کافی، میل به زندگیاجتماعی برای عده کثیری از افراد ارجحیت پیدا میکند. زندگی و اتفاق های جمعی بخش مهمی از رفتار های دانشجویی استکه گاها این اتفاق ها و سر زندگی ها در خوابگاه های فعلی در راهرو ها صورت می پذیرد اما طبق پاسخ ها عمدتا افراد برایفعالیت های جمعی خواهان یک فضای جمعی مرکزی هستند تا راهروهای خطی. این مطالعات نشان داد که در وضع موجودسطح رضایت از خوابگاه رازی از باقی موارد بیشتر است و دلیل آن را می توان تعداد کمتر فرد در اتاق، ازدحام کم مجموعهحاصل از 2 طبقه بودن خوابگاه، اختصاص فضای مطالعه مناسب و دسترسی راحت به فضای سبز طراحی شده دانست.

Keywords:

طراحی خوابگاه دانشجویی , رضایتمندی کاربر از فضای معماری , ادراک محیطی , مسائل طراحی