کاربرد سیستم استنتاج فازی عصبی و برنامه ریزی ژنتیک در تخمین رسوبات -معلق رودخانه دره رود

پدیده انتقال رسوب در رودخانه ها از پیچیده ترین مباحث مهندس رودخانه بثده و همواره مورد توجه کارشناسان و مهندسین آب میباشد. یک از مشکلات عمده که سازه های هیدرولیک بنا شده در یک رودخانه را تهدید میکند. مسأله انتقال و انباشت رسوبات میباشد . لذا ارائه ی راهکارهای نوین جهت برآورد دقیق بار معلق عبوری از مقاطع مختلف رودخانه ها در مقیاسهای زمان مختلف، نقش بسزای در پیشبرد صحیح مطالعات مهندسی رودخانه خواهد داشت . امروزه بسیاری از پژوهشگران به روشهای نوین مانند برنامه ریزی ژنتیک و سیستم استنتاج فازی - عصب روی آورده اند. هدف از این تحقیق گزینش مناسب ترین رو در برآورد بارمل رودخانه دره رود در ایستگاه هیدرومتری مشیران می باشد تا بتواند با ارایه یک مدل کاربردی آسان نرخ انتقال رسوب را تخمین بزند. در این مدلها برای تخمین بار معلق از دبی جریان، دما، بار و داده های رسوب پیشین استفاده و با یک فرآیند اموزش ، عمل تخمین انجام میگیرد. مبنای این مدلها استخراخ روابط غیر خط بین داده های ورودی و خروج شبکه و تعمیم آن در شرایط دیگر است.به منظور ارزیابی کارای هریک از مدلهای اوق، مقادیر مشاهدات و مقایسه آن با مقادیر محاسبه شده توسط هریک از مدلها از معیارهای ضری تبیین ( 2R )، نش ساتکلیف (- E) و جذر میانگین مربعات خطا ( RMSE ) استفاده شده و در نهایت مدل M5 از مدل GEP که دارای بیشترین دقت و قابلیت در اجرای تمام مدلهای ورودی به سیستم شناسای وتوصیه گردید

Keywords:

برنامه ریزی ژنتیک ( GEP ) , سیستم استنتاج فازی عصبی ( - ANFIS ) , بار معلق , حوضه دره رود , ایستگاه مشیران