بررسی ظرفیتهای دفاعی طبیعی و انسانی در مطالعات پدافند غیر عامل مناطق ساحلی

با اذعان به قرارگیری کشور ایران در مجاورت عرصههای آبی مهم همچون خلیج فارس و دریای خزر و یا دربرگیری تنگه هرمز، از نظر سیاسی و اقتصادی در سطح بالایی از اهمیت راهبردی ملی و فراملی قرار دارد و در طولتاریخ مورد نظر استعمارگران بوده و به عنوان گلوگاه اقتصادی و نظامی منطقه، مورد تهاجم دشمنان قرار گرفته است. بر این اساس برنامهریزی و مدیریت توسعه در مناطق ساحلی کشور همواره با ملاحظات دفاعی و امنیتی نیز همراه است. درمطالعه حاضر با توجه به ضرورت پرداختن به تحلیل نواحی ساحلی به منظور بررسی ظرفیتهای دفاعی طبیعی و انسانی در مطالعات پدافند غیرعامل، بازبینی نقاط سهلالوصول در مواقع وقوع تهدید نظامی تسخیر سرزمینی صورت پذیرفته است. آنچه در ظرفیتهای طبیعی مهم جلوه میکند توپوگرافی منطقه و عناصر طبیعی موجود است. ظرفیتهایانسانی نیز، ویژگیهای فرهنگی و قومیتی و در کنار آنها پراکنش جمعیتی را در برمیگیرد. از عوامل مهم بر ظرفیتهای دفاعی انسانی، میتوان به پراکنش و توزیع توانمندی های پدافند عامل نیز اشاره نمود.شناخت روابط مکانی و فضایی عوامل و عناصر جغرافیایی مستلزم آنالیز اجزا و نگاهی وسیع به ابعاد و گستره هر قسمت آن میباشد. در پژوهش حاضر با جست و جوی روابط سواحل و مسیرهای نزدیک شدن به آنها به بررسی ویژگی- های فرهنگی و قومیتی مناطق ساحلی، همبستگیهای زبانی و مذهبی در ارتباط با هسته مرکزی و شرایط خاص سواحل از نگاه آمایش مناطق مرزی پرداخته شده است. در ادامه با بررسی قسمتی از مناطق ساحلی ایران، شناسایی نقاط سهل- الوصول در نفوذ دریا به ساحل و معارض و موانع آن بررسی شدهاست.

Keywords:

پدافند غیرعامل , ظرفیت دفاعی طبیعی و انسانی , منطقه ساحلی , نقاط سهلالوصول