اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری برکاهش علایم اضطراب، افسردگی و ایجاد امیدواری دربیماران ام اس

مقدمه : ام اس یکی از بیماریهای سیستم عصبی مرکزی است که چالش های زیادی را درخصوص سازگاریروان شناختی افراد مبتلا درتمام دنیا ایجاد کرده است . دراین خصوص مداخلات روان شناختی می توانندمورد استفاده قرارگیرند. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بربیان احساسات درتعاملاتگروهی برا ضطراب، افسردگی و ایجاد امیدواری دربیماران ام اس می باشد. روش: پژوهش فوق به روش شبهآزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. نمونه شامل 20 بیمار مبتلا به بیماری ام اس درانجمن ام اس شهراصفهان بود که به شیوه دردسترس انتخاب و به روش تصادفی به دو گروه (آزمایش و کنترل)تقسیم شدند. همه بیماران ، قبل ازمداخله و بعد ازآن پرسشنامه افسردگی بک ، اضطراب بک و امیدواری میلررا تکمیل کردند . مداخله درپژوهش حاضر گروه درمانی مبتنی بر بیان احساسات درتعاملا گروهی بود کهدرطی 10 جلسه روی گروه آزمایش صورت گرفت. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیلقرارگرفت. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که دو گروه بعد از درمان به طور معنی داری از نظر افسردگی،اضطراب و ایجاد امیدواری متفاوت هستند.نتیجه گیری: نتایج حاکی از اثربخشی گروه درمانی درکاهش اضطراب و افسردگی و ایجاد امیدواری دربیماران ام اس بود.

اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری برکاهش علایم اضطراب، افسردگی و ایجاد امیدواری دربیماران ام اس Keywords:

مولتیپل اسکلروزیس , گروه درمانی , شنناختی- رفتناری , اضنطراب , افسنردگی , امیدواری