تنوع قومی: فرصت یا تهدید؟

ایران کشوری است که دارای قومیت های متعددی می باشد و از این نظر ناهمگون ترین کشور خاورمیانه و شمال افریقا از نظر زبانی محسوب می شود. ایران از قدیم الایام کشوری با ملتی متنوع از فرهنگ ها، شیوه های زیست و زبان های مختلف بوده است. ملتی که دارای پیوندهای عمیق تاریخی، فرهنگی و مذهبی در بین اجزای خود بوده است. تنوع و تکثر قومی یا به عبارتی فرهنگی ملت ایران نیز فرصت بزرگی است که فرا روی نظام اسلامی قرار گرفته است و ایران اسلامی با اتکای به این منبع عظیم و سرشار است که قادر به بقای فرهنگ و تمدن اسلامی و ایرانی در برابر جریان جهانی سازی فرهنگی است. از اینرو اتخاذ رهیافتهای مبتنی بر تکثر فرهنگی در سیاستگذاریهای کلان می تواند بهترین و بیشترین بهره را عاید کشور نماید ودر شکل دهی هویت ملی مؤثر واقع شود. پس باید توجه داشت که تنوع قومی را به مثابه شمشیر دو لبه ای دانست که هم می تواند فرصت باشد و هم به عنوان یک تهدید تلقی گردد، واین نشان دهنده اهمیت سازماندهی، مهندسی و مدیریت این قومیت هاست، با سازماندهی مناسب می توان این تهدید را به فرصتی ارزشمند تبدیل کرد و در جهت رقابت اقتصادی، تبادل فرهنگی، انباشت تجربه، تکثر دیدگاه ها و بسیاری از ویژگی های دیگر جمعی در جهت اهداف بلند مدت توسعه همه جانبه شهری بهرمند شد. در این پژوهش سعی شده است ، فرصت ها وتهدیدهای تنوع قومی در کشورمان به روش توصیفی- تحلیلی بررسی وتحلیل گردد.

Keywords:

ایران , قومیت ها , تنوع قومی , فرصت , تهدید