تالشان از اقوام ریشه دار ایرانی هستند که در مناطق شمالی ایران شامل استانهای گیلان و اردبیل و مناطق جنوبی جمهوری آذربایجان، عمدتاً پیرامون مناطق مرزی سکونت دارند. از زمان استقلال جمهوری آذربایجان، متأثر از نفوذ کشورهای منطقه ای و فرامنطقه ای و بی رغبتی و کارشنکی حاکمان باکو، روابط این کشور با ایران چندان توسعه پیدا نکرده و کارکرد مناطق مرزی به سمت «رقابت» و «تضاد»سوق پیدا کرده است. با این حال مدل حاکم بر مناطق مرزی
آستارا از الگوی«همکاری»تبعیت کرده و هم اکنون
آستارا به یکی از فعالترین مناطق مرزی در عرصه اقتصادی و امنیتی تبدیل شده است. تحقیق حاضر بصورت توصیفی- تحلیلی ضمن تشریح اقدامات دولتمردان
جمهوری آذربایجان و قدرت های بیگانه در جهت تضعیف روابط دو کشور، در صدد بررسی و تحلیل نقش مناطق تالش نشین در نهادینه کردن الگوی«همکاری» و تحول کارکرد اقتصادی و امنیتی مرزسیاسی
آستارا است. یافته ها حاکیست مشترکات تاریخی، فرهنگی ساکنان مناطق تالش نشین
جمهوری آذربایجان با تالشان ساکن در ایران یکی از عوامل موثر در تحول کارکرد اقتصادی و امنیتی مرز سیاسی بوده و در نتیجه این نقطه مرزی ضمن رونق در عرصه اقتصادی و کسب رتبه های برتر، در ابعاد امنیتی نیز یکی از باثبات ترین مناطق مرزی کشور بوده است