تقابل بومی گرایی وجهانی شدن درقرن بیست ویکم

درقرن بیست ویکم ،موضوع بومی گرایی و توجه به ملاحظات جامعه ی خودی از مسائلی است که اندیشمندان و صاحبنظران در بحثهای خود به ویژه در موضوعاتی همانند رشد، پیشرفت، توسعه و…براهمیتآنتوجهجدیدارند.ازسوی دیگراندیشه معاصرمملو ازبحث های متنوع وگوناگون درباره دوره جهانی وجهانی شدن ها است بطوری که روز به روزتعمیق وگسترش بیشترمی یابد .کاربردفراوان اصطلاحاتی چون علم بومی، هنر بومی، فناوری بومی، اندیشه ی بومی، فرهنگ بومی و …مؤید این نوع نگاه ها می باشد اما اینکه حدود و ثغور توجه به مقوله ی بومیگرایی در چهارچوب موضوع پیشرفت تا چه میزان باشد نیاز به تآمل بیشتر دارد. نگارنده درنوشتارحاضر با استفاده از شیوهای تحلیلی و با واکاوی مفاهیم مذکور ،این فرضیه رابه آزمون می گذارد که بومی گرایی ازابعاد مختلف سیاسی وتاریخی به تضادهای جدی دربرابر جهانی شدن همچون ادامهمدرنیته برمی خورد. به این منظورپس ازتشریح وتعریف اجمالی جهانی شدن وپیامدهای آن وطرح بحث درباره معنای بومی گرایی به چند تناقضدرنظریه مزبوربه عنوان نشانه های تایید فرضیه اشاره می شود.

Keywords:

بومی گرایی , جهانی شدن , مدرنیته , , هویت ملی , ناسیونالیسم