با توجه به پیشرفت روزافزون فناوری و عطش بیشتر انسان برای افزایش بهره وری تلاش هرچه بیشتر برای به خدمت گرفتن امکانات و اختراعات اخیر در امر آموزش گریزناپذیر است. در این راستا معقوله ای که بیشتر از پیش به آن توجه شود روش های آموزش نوین معماری ا ست. این مسئله در رابطه با آموزش رشته های مهندسی که از گذشته وابستگی زیادی به ارتباط بیشتر و مؤثر استاد و دانشجو و همچنین امکانات آموزشی خاص این مقوله داشته است. اهمیتی دوچندان میابد. از آنجایی که ارتباط استاد و دانشجو و ابزارهای آموزش در گستره مهندسی در قیاس با میزان تکامل مباحث نظری و فنی این رشته ها در ایران تقریباً هیچ تغییری نداشته است. در این پژوهش سعی شده تا با آشنا شدن بیشتر
روش ها به یادگیری هر چه بیشتر معماری توجه شود. مقاله حاضر با درنظر گرفتن روش آموزش و علمی که عوامل یادگیری را صورت می بخشد. اشاره دارد. در ادامه به نقش فناور گونه آموزش و همچنین عناصر تأثیر گذار اشاره می کند و به روش های یادگیری و بررسی سبک ها و بررسی عناصر تأثیر گذار در این رابطه در کشورمان صورت گرفته است بیان دارد. روش تحقیق این مقاله به صورت کتابخانه ای و میدانی بوده است. نتیجه این مقاله نشان می دهد که نقش اساتید و دانشجویان و رابطه آنها با یکدیگر و همچنین استفاده از فناوری جدید باعث پیشرفت و تغییر در سبک آموزش دارد.