بررسی میزان آسیب پذیری اجتماعی معلولین ورزشکار در مقایسه با معلولین غیرورزشکار در سال 1392 مطالعه موردی:معلولین استان مازندران
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 637
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCRTCP02_192
تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1394
Abstract:
معلولیت عبارت است از محرومیت و و ضعیت نامناسب یک فرد که پیامد نقص و ناتوانی است و مانع از انجام نقشی می شود که با توجه به شرایط سنی،جنسی،اجتماعی،فرهنگی و طبیعی برای فرد در نظر گرفته شده است.معلولیت معمولا همراه با عدم تمایل بهشرکت در برخی از فعالیت های اجتماعی می باشد.آسیب پذیری اجتماعی معلولین یکی از موضوعاتی است که در دنیای مدرن و حتی قبل از مدرن هم مطرح شده است چون که می خواهند معلولیت خود را با آسیب های اجتماعی که در حول و حوش آنان وجود دارد به صورتی پوشش دهند و معلولیت خود را با این دسته از مشکلات اجتماعی همردیف سازند تا بقول خودشان از یکآرامش و ثبات برخوردار شوند.موضوع این پژوهش بررسی میزان آسیب پذیری اجتماعی معلولین ورزشکار در برابر معلولین غیرورزشکار مازندران می باشد.در این پژوهش از دیدگاههای تئوریکی جامعه شناختی نظریه همنشینی افتراقی ساترلند،پیوندافتراقی تراویس هرشی،نظریه تقویت افتراقی اکرز و نظریه جامعه شناختی کلووارد و اوهلین استفاده شده است. در این پژوهش متغیر وابسته میزان آسیب پذیری اجتماعی معلولین ورزشکار و غیرورزشکار و متغیر مستقل ورزشکار بودن و نبودن معلولین بوده است.مقیاس های آسیب پذیری اجتماعی در این پژوهش عبارتند از :میزان از خودبیگانگی،میزان عدم اعتماد بهنفس،میزان بی هنجاری،میزان پنداشت منفی از خود،میزان جامعه گریزی،احساس ناتوانی و بیهودگی. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام معلولین زن و مرد تحت پوشش سازمان بهزیستی استان مازندران می باشند که تعداد آنان براساس آخرین اطلاعات، 30333 نفر می باشند. که بر اساس جدول کرچسی و مورگان تعداد 383 نفر برای حجم نمونه انتخاب شده اند.برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شده است. در تحقیق حاضر با توجه به فرضیات تحقیق، سطح سنجش و کیفیت داده هایی که تولید گردیده از دو روش آمار استنباطی آزمون تی با نمونه های مستقل و آزمون فریدمن برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که معلولین ورزشکار در هر شش بعد شاخص آسیب پذیری اجتماعی و در کل از معلولین غیرورزشکار میزان آسیب پذیری اجتماعی کمتری دارند. در بین معلولین مورد بررسی اعم از ورزشکار و غیرورزشکار بیشترین نوع میزان آسیب پذیری اجتماعی مربوط به شاخص میزان از خود بیگانگی و کمترین نوع میزان آسیب پذیری اجتماعی مربوط به شاخص میزان عدم اعتماد به نفس می باشد.در پایان پژوهش متناسب با یافته های پژوهش پیشنهاداتی ارائه داده شده است
Authors
بهاره اژدر
دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناسی
داوود ستارزاده
کارشناسی ارشد جامعه شناسی از دانشگاه تهران،مدرس دانشگاه طبری بابل
علی دریائیان
دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی دانشجوی کارشناسی ارشد جزا و جرم شناسی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :