بررسی کارکردهای اجرائی مغز در بین معتادان دارای بازگشت و بدون بازگشت

زمینه و هدف : هدف از پژوهش حاضر مقایسه کارکردهای اجرائی مغز در دو گروه از معتادان دارای بازگشت و بدونبازگشت بود .روش تحقیق :جامعه آماری شامل تمامی مردان مراجعه کننده به مراکز درمانی ترک اعتیاد شهر تهران در سال 1392 بودکه در گذشته دارای سوء مصرف مواد مخدر بوده و اقدام به ترک آن نموده اند و همچنین افرادی که پس از ترکمصرف مجدداً به مصرف مواد مخدر روی آورده اند. نمونه انتخاب شده برای هرگروه شامل 30 نفر شرکت کننده دردسترس بود. ابزار آماری مورد استفاده در این پژوهش کارت های ویسکانسین و آزمون رنگ واژه استروپ بود و برای تحلیل داده ها از واریان یک را (ANOVA) استفاده شد. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد گروه افراد دارای بازگشت در فرایندهای مفهوم سازی، انعطاف پذیری، آغاز گری،طرح پذیری، بازداری پاسخ و بصورت کلی در کارکردهای اجرائی مغز عملکرد ضعیف تری نسبت به گروه افراد بدونبازگشت از خود نشان دادند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش می توان چنین نتیجه گیری نمود که مصرف مواد مخدرمی تواند موجب تضعیف کارکردهای اجرائی مغزی در معتادین شده و رهایی از وابستگی به بهبود این فرایندهای مغزیمنجرگردد. اگر چه یافته های این پژوهش با یافته های مطالعات مرتبط همسو بوده است، با این وجود اظهار نظر قطعی دراین زمینه نیازمند پژوهش های بیشتری در آینده می باشد.

Keywords:

اعتیاد , کارکردهای اجرائی , مفهوم سازی , ا نعطاف پذیری , آغاز گری , طرح پذیری , بازداری پاسخ