مدل سازی شیبهای تقویت شده با روشهای زیست سازه

پوششهای گیاهی از جمله درختان با داشتن اثرات هیدرولوژیکی و مکانیکی مختلف اثر قابل توجهی در افزایش مقاومت برشی خاک و درنتیجه افزایش ضریب پایداری شیب جادهها دارند از روشهای جلوگیری از فرسایش و تخریب شیبهای خاکی متداول در حاشیه راهها، استفاده از زیست سازهها به منظور افزایش مقاومت برشی خاک میباشد. جهت تحلیل این شیبها، روشهای حدی از قبیل اسپنسر 3 و مورگنشتاین-پرایس 4 و غیره مورد استفاده قرار میگیرد. در روشهای حدی فوق معمولاً امکان در نظر گرفتن تأثیر ریشههای درختان و اثر وزن گیاه و نیروی باد و تأثیر آنها بر سطح آب زیر زمینی وجود ندارد. در حاشیه رودخانهها و شیبهایخاکی نیاز به ارائه مدلی قابل دست یابی جهت تحلیل پایداری احساس میشود. در این مقاله تلاش شده است که با استفاده از توسعه روش اسپنسر مدلی جهت تحلیل شیبهای تقویت شده با روشهای زیست سازه، ارائه گردد. با این رویکرد نتایج مدل ارائه شده با نتایج شیبهای تقویت شده واقعی با روشهای زیست سازه، مقایسه گردیده است.نتایج، حاکی از تطبیق بسیار خوب مدل و شیبهای بررسی شده میباشد

Keywords:

زیست سازه , پایداری شیبهای خاکی , تعمیم روش اسپنسر