نقش تشخیصی کمال گرایی در اختلال اضطراب فراگیر و افسرده خویی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تشخیصی کمالگرایی افراد با اختلال اضطراب اساسی و افسرده خویی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان و مردان مبتلابه اختلال افسرده خویی و اضطراب اساسی مراجعهکننده به مراکز روانشناسی، مشاوره ومطبهایروانپزشکی شهر کرج بود؛ که از این میان با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس تعداد 051 نفر ) 51 نفر بیمار افسرده خو و 51 نفر بیمار اضطرابی و 51 نفر سالم( انتخاب شدند. روش پژوهش از نوع پس رویدادی بود و ابزارهای مورداستفاده شامل مقیاس کمالگرایی چندبعدی فراست ) 0991 (، آزمون بالینی چندمحوری میلونبود. دادههای توصیفی واستنباطی پس از جمعآوری مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. بهطورکلی نتایج نشان داد که در گروه نمونه، میزان کمالگرایی، در افراد دارای اختلال اضطراب اساسی و افسرده خویی بهطور معناداری متفاوت و بالاتر از افراد سالم بود. نتایج حاصل از پژوهش، نقش تشخیصی عوامل مذکور در اختلال اضطراب اساسی و افسرده خویی را نشان میدهد

Keywords:

کمالگرایی , افسرده خویی , اضطراب فراگیر